Παρασκευή, Φεβρουαρίου 22, 2008

Desire


Κάπου είχα διαβάσει πως ο άνθρωπος είναι το άθροισμα των επιθυμιών του.Κάθε μέρα με το που σηκωνόμαστε από το κρεββάτι μας,νιώθουμε την ανάγκη να ικανοποιήσουμε δεκάδες "επιθυμίες"/ανάγκες μας.Οι δυσκολότερες είναι οι συναισθηματικές,για κάποιο περίεργο λόγο...

Το αξιοπερίεργο με τον άνθρωπο είναι η τάση που μαζοχιστικά ακολουθεί..οι πιο βαθιά κρυμμένες επιθυμίες του να αυτοκαταπιέζονται είτε για να χωρέσουν στο πλαίσιο που αναγκαστικά ανήκει είτε γιατί σαδιστικά εκπληρώνει τις επιθυμίες των γύρω του προσποιούμενος πως οι δικές του επιθυμίες δεν υπάρχουν.

Έχουμε σταματήσει να παίρνουμε ρίσκα.Συμβιβαζόμαστε με τα λίγα και χάνουμε την ουσία.Δε τολμάμε να πούμε ανοιχτά τις επιθυμίες μας μην τυχόν μας κοροιδέψουν.Δεν έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε αυτά που θέλουμε,να μιλήσουμε σε κάποιον που μας λείπει. Κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και περιμένουμε απλά να περάσει ο καιρός μήπως αλλάξει κάτι.Δυστυχώς κανένας σήμερα δε παίρνει το ρίσκο να κάνει το πρώτο βήμα. Όλοι μένουμε βολεμένοι στη μιζέρια μας και υποφέρουμε.Καταπιέζοντας τις επιθυμίες μας, καταπιέζουμε το μέλλον μας.Τουλάχιστον αυτό που θα θέλαμε.


Two hearts fading, like a flower.
And all this waiting, for the power.
For some answer, to this fire.
Sinking slowly. The water’s higher.
Desire

With no secrets. No obsession.
This time I'm speeding with no direction.
Without a reason. What is this fire?
Burning slowly. My one and only.
Desire

You know me. You don't mind waiting.
You just can't show me, but God I'm praying,
That you'll find me, and that you'll see me,
That you run and never tire.
Desire

Update:  Ryan Adams - Desire


6 σχόλια:

Love and Poison είπε...

Γιατί πολύ απλά αγαπητό playmobil, ούτε τα πάθη, ούτε τα ρίσκα σε βγάζουν από τη μιζέρια πλέον...

Και το βήμα να γίνει, υπάρχει ο παράγοντας εγωισμός που όλα θα τα διαλύσει...

Sanity Loss Era είπε...

Ειναι πολλοι και διαφορετικοι οι λογοι που μπορει να σε κρατησουν μακρια απο τις επιθυμιες σου. Ειδικα οταν αυτες απαιτουν να θυσιασεις καποια πραγματα ή να τιναξεις καποια αλλα στον αερα. Νομιζω οτι το κυριαρχο συναισθημα σ'αυτες τις περιπτωσεις ειναι ο φοβος. Οχι μονο για την αποτυχια, αλλα και για αλλους λογους. ειναι κριμα να καταπιεζομαστε αλλα οσο ευκολο ειναι να λες οτι "πρεπει να κανουμε αυτο που θελουμε", αλλο τοσο δυσκολο ειναι να το κανεις κιολας. Πραγματικα ζηλευω τους ανθρωπους που καταφερνουν να αποβαλλουν το φοβο, τις προκαταλειψεις κλπ και να τολμησουν για αυτο που θελουν.

Evirules είπε...

@Love and Poison

Συμφωνώ μαζί σου στο κομμάτι του εγωισμού,διαφωνώ όμως σε ένα πράγμα:
ο εγωισμός είναι αυτός που δεν επιτρέπει το πρώτο βήμα,τα ρίσκα για να βγούμε απο τη μιζέρια.Κι αυτό είναι το πραγματικά αξιολύπητο σε μας να ξέρουμε τη λύση και να μην την ακολουθούμε γιατί θα πρέπει να ρίξουμε τα μούτρα μας...

@Sanity Loss Era

Πιστεύω πως όταν ξέρεις τι θέλεις, όταν έχεις ξεκαθαρίσει τις επιθυμίες σου και ακόμα δεν κάνεις κάτι γιαυτές,δε το κάνεις λόγο φόβου.Περισσότερο μένεις άτολμος λόγου εγωισμού και πιθανώς λόγου "ενσωματωμένης" ανάγκης αυτοτιμωρίας για όλα εκείνα που θεωρείς έχεις κάνει λάθος.Και φυσικά υπάρχει πάντα και η παλιά καλή ανάγκη για ηλίθια αυτοθυσία με το σκεπτικό πως αν καταπιέσω μια δικιά μου επιθυμία αυτό θα βοηθήσει τον άλλο που επηρρεάζεται από τις δικές μου πράξεις.

Love and Poison είπε...

Εύη μου... αυτό που θέλω να πω είναι ότι κουράστηκα να ακούω το γνωστό "καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που προσπάθησες παρά για κάτι που δεν έκανες"...

Ο κόσμος είναι γεμάτος από χεσμένα ανθρωπάκια, που δεν εκτιμούν οποιαδήποτε προσπάθεια να κάνεις...

Το αν θα συνεχίσουμε ορισμένοι να επιμένουμε απόκειται στα συναισθήματα και μόνο που κρύβουμε μέσα μας...

Καλησπέρες...

Love and Poison είπε...

Έχεις πρόσκληση ;)

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Δεσποινίς Εύη αυτό το post σου έχει πολλές ερμηνείες.Θα μπορούσα να το θεωρήσω ως υπονοούμενο για τους άντρες που δεν παίρνουν πρωτοβουλίες να σας προσεγγίσουν..
Θα μπορούσα διαβάζοντας το παρακάτω σημείο:
"Κάθε μέρα με το που σηκωνόμαστε από το κρεββάτι μας,νιώθουμε την ανάγκη να ικανοποιήσουμε δεκάδες "επιθυμίες"/ανάγκες μας"
να σκεφτώ πονηρά..
Όμως δεν αφήνω την φαντασία μου να καλπάζει και θα ηθελα να μας εξηγήσεις τις πραγματικές σκέψεις σου..οκ;Κάτι μου λέει ότι θα έχουν ενδιαφέρον..