Τετάρτη, Δεκεμβρίου 07, 2011

H αγορά εργασίας στην Ελλάδα το 2011

Γιατί και στην εργασία σου αλλά σου λένε και άλλα εννοούν..

Μισθός από 600€ – 2000€: Ο μισθός είναι 600€

Συστάσεις: Η δουλειά έχει κλείσει ήδη από μέσα

Χρειάζονται ικανότητες επικοινωνίας: Telemarketing

Μισθός διαπραγματεύσιμος: Θα πάρουμε όποιον ζητάει λιγότερα

Δυνατότητες εξέλιξης: Δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κι αν επιζήσεις, θα δούμε...

Δυνατότητες ανέλιξης: Καθαριστής τζαμιών.

Δεν απαιτείται εμπειρία: Για να φέρνεις καφέδες...

Βοηθός Διοίκησης: Παιδί για όλα τα θελήματα με τίτλο

Προοδευτική εταιρεία: Επιτρέπονται τα τζιν κάθε τελευταία Παρασκευή του μήνα

Ομαδικό πνεύμα: Ικανότητα να βγάζεις τα μαχαίρια από την πλάτη σου

Δημόσιες Σχέσεις: Ρεσεψιόν

Σημαντική η ενδυμασία: Εργασία 10.000€ το χρόνο που απαιτεί 20.000€ μόνο για γκαρνταρόμπα

Ευχάριστη τηλεφωνική απασχόληση: 090...

Ενδυμασία σπορ: Αποθηκάριος ή σε ψυγείο

Απολυτήριο απαραίτητο, πτυχίο προτιμάται: Πτυχίο απαραίτητο για δουλειά με μισθό απολυτηρίου

Τρομερό πακέτο παροχών: Ι.Κ.Α.

Ανεξάρτητη συνεργασία: Όποτε έχει παλιόκαιρο θα σε φωνάζουμε να παραδίδεις πίτσες

Ελεύθερο ωράριο: 10-11, 15-16, 21-22, 02-03 και θα πληρώνεσαι 4ωρο.

Ποικιλία: Ό, τι δουλειά δεν κάνει κανείς άλλος το φορτώσαμε σε αυτή τη θέση

Νέες εγκαταστάσεις: 4ο λυόμενο δεξιά περίπου 8 χιλιόμετρα από τον προαστιακό Κορωπίου.

Αφοσίωση: 80 ώρες δουλειάς την εβδομάδα μέχρι να σε «σουτάρουμε»

Ανταγωνιστικός μισθός: Σου δίνουμε 2% παραπάνω απ’ όσα έπαιρνες πριν 10 χρόνια

Ανταγωνιστικός αρχικός μισθός: 0.10€ επιπλέον του βασικού

Ευχάριστη ατμόσφαιρα: Έχουμε εγκαταστήσει... αποσμητικό χώρου.

Δευτέρα, Νοεμβρίου 21, 2011

Σίαααααα

Η Σία Λιαροπούλου και οι εκπομπές της -κυρίως- μας έχουν λείψει. Ειδικά τώρα, γιατί πόσο να αντέξει ένας τηλεθεατής ακούγοντας συνεχώς για κρίση, χρεοκοπία και τρόικα; Οι εκπομπές της Σίας έδιναν την ευκαιρία σε όποιον δεν είχε τα λεφτά να πάει σε ψυχολόγο, να πει τα προβλήματά του. Από τη μέγαιρα πεθερά, την άπιστη γυναίκα, το χαρτόμουτρο σύζυγο. Άνθρωποι εμφανώς χαμηλού μορφωτικού επιπέδου πήγαιναν στο πλατό και έβγαζαν τα εσώψυχά τους, με λίγη υπερβολή βέβαια γιατί και το πολύ το επίπεδο το βαριέται ο τηλεθεατής. Τα "Μυστικά της Αγάπης", που μόνο αγάπη δεν έβλεπες ανάμεσα στα ζευγάρια, θυμίζουν -κατά πάρα πολύ- τις εκπομπές Μικρούτσικου.

Η ιστορία όμως γράφτηκε με τις επικές εκπομπές Τελική Απόφαση και Το ζευγάρι της χρονιάς. Χαρακτηριστικό το επεισόδιο με την Χριστίνα, μια νεαρή κοπέλα η οποία πρέπει να πάρει την... τελική απόφαση για το ποιον “μνηστήρα” θα επιλέξει. Τον Σαμίρ ή τον Στέφανο; Ή τον κ. Μάη που όπως τον κατηγορεί είναι άστατος, πάει με παντρεμένες ενώ έχει και ένα... accent; (Γιατί θα μου πεις με το δίκιο σου πως η δική της προφορά είναι αψεγάδιαστη, ειδικά το σίγμα). Πλάνα με τους επίδοξους μνηστήρες, το βαθύ κόψιμο της φούστας της Χριστίνας αλλά και δηλώσεις του τύπου “θα σε κάνω στο σεξ πρωταγωνίστρια”, “ξέρεις πόσες σεξουαλικές εμπειρίες είχα εγώ;” έδιναν και έπαιρναν κάνοντας τους τηλεθεατές να φτιάξουν καινούργιο συκώτι από τα γέλια. Η Χριστίνα για να μην μακρηγορώ, συνεχώς τόνιζε πως είναι ντροπαλή από πουριτανή οικογένεια με πατέρα που όταν τον δεις σου κόβεται ο βήχας γιατί είναι κατάδικος, έκανε έξι χρόνια φυλακή επειδή πήγε να βιάσει τη γυναίκα του φίλου του ενώ τον τελευταίο τον έστειλε στο νοσοκομείο από το ξύλο σε κωματώδη κατάσταση. Πολύ πουριτανή.

Το ζευγάρι της χρονιάς ανήκει αδιαμφισβήτητα στο top 10 των επικών trash εκπομπών από τη γέννηση της τηλεόρασης. Καλλίγραμμες γυναίκες αναζητούν το ταίρι τους με τη βοήθεια της Σίας. Το “σόου” ξεκινά όταν η πρωταγωνίστρια πηγαίνει στο πλατό και άρχιζε να εξιστορεί τα ραντεβού της με τον κάθε επίδοξο επιβήτορα. Το γέλιο εγγυημένο καθώς τις περισσότερες φορές δεν τα έβρισκε με κανέναν και ο λαβών χυλόπιτα αρχίζει να βγάζει όλα τα ψυχολογικά του επί της οθόνης. Όπως με την κοκκινομάλλα Αλεξάνδρα η οποία απέρριψε τον οδηγό νταλίκας Βασίλη και εκείνος έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας σε σουρεαλιστική παράσταση. Όταν είδε πως δεν μπορούσε να κάνει “κόμμα” με τους υπόλοιπους που απορρίφθηκαν το έριξε στα παρακάλια και εγένετο η ατάκα “θέλω το γουνάκι σου”. Τόσο πολύ ήθελε αυτό το γουνάκι που κατακόκκινος σπαρταρούσε αλαλάζοντας για το αντικείμενο του πόθου του. Το γουνάκι.

Το έπος συνεχίζεται με την μελαχρινή Αργυρώ που είχε αγάπη στα φίδια και συγκεκριμένα στα... ανακόντα. Η Αργυρώ αποδείχτηκε τελικά η πιο παιχνιδιάρα από όλες αφού πήγε να κατεβάσει το σουτιέν της μπροστά στην κάμερα και κάπου εκεί (μια από τις ελάχιστες φορές) παρενέβη η Σία. Η αλήθεια είναι πως η Σία στη συγκεκριμένη εκπομπή δεν είχε ιδιαίτερη συμμετοχή αφού την παράσταση έκλεβαν οι επίδοξοι εραστές. Η Αργυρώ που λέτε στο τέλος επέλεξε τον Ηλία τον ζαχαροπλάστη ο οποίος αν και αρχικά δεν την ήθελε μετά της... έκανε τη χάρη να της δώσει μια ευκαιρία. Έλα Ηλία παραδέξου το. Δε σε χάλασε καθόλου. Φήμες θέλουν τον Ηλία να εμφανίστηκε και σε άλλη παρακμιακή εκπομπή αλλά εμείς τις θεωρούμε ανυπόστατες.


Το Ζευγάρι της Χρονιάς φρόντισε να μας μάθει ή να φρεσκάρει τις γνώσεις μας στην ισπανική γλώσσα. Δασκάλα; Η Τάμι που δε σταματούσε να φωνάζει “άι μάμι” και έχει φαντασίωση να κάνει σεξ και να την παρακολουθούν οι γείτονες τρώγοντας ποπ κορν. Αν καταλάβατε τι εννοούσε με το “άι μάμι” θα μας λύνατε μια απορία που κοντεύει να κλείσει δεκαετία. Που και που πετούσε καμιά ατάκα στα αραβικά αλλά ο Σαμίρ της Χριστίνας (βλέπε πιο πάνω) έλειπε να μας κάνει τη μετάφραση.

Θυμάστε που λέγαμε για τον Βασίλη με το γουνάκι; Η εμμονή του για το γουνάκι της Αλεξάνδρας του πέρασε και αντικαταστάθηκε για το σπαγγάτο που κάνει (κρατηθείτε) το κορίτσι που έτρωγε αχόρταγα μήλα. Βέβαια μας εμφανίστηκε με άλλη επαγγελματική ιδιότητα, αυτή του νεκροθάφτη... Όταν έχεις τον Βασίλη, η ατάκα είναι σίγουρη βλέπε: “Θέλω να σφίξω την παπαρδέλα σου”, “Κάνε μου σπαγγάτο” .

Τον έρωτα επίσης έψαξε ο ίδιος αυτή τη φορά και στην Άρτεμις που έχει θέμα με το γλειφιτζούρι της και η κόντρα του με τον άλλον μνηστήρα της άφησε αποχή. Η ρητορική και επαναλαμβανόμενη ερώτηση του Βασίλη “Πώς κράζει το κοράκι” η απάντηση του μάγειρα “Καλά πως κράζει το κοράκι;” και το “κρα κρα” του νεκροθάφτη μπαίνουν άνετα σε νούμερο επιθεώρησης. Ο νεκροθάφτης κάνει συχνές αναφορές για τις σεξουαλικές προτιμήσεις του μάγειρα με εκείνον να αναρωτιέται αν αρέσει στην Άρτεμις ο άνδρας να φορά γυναικεία εσώρουχα κατά τη διάρκεια του σεξ. Κακοήθειες Κωνσταντίνε, κακοήθειες...

Και μην ακούσω πως οι εκπομπές της Σίας Λιαροπούλου και άλλων συναφών μας έφεραν την τρόικα όπως διαβάζω σε σχόλια. Οι περισσότερες εκπομπές τέτοιου είδους προβάλλονταν τα μεσάνυχτα όταν το κοινό δεν αποτελείται από ανήλικους αλλά από ενήλικους. Και όχι η φιλοσοφία ενός ενήλικου ατόμου δεν επηρεάζεται από μερικά λεπτά παρακμιακών εκπομπών στις οποίες γνωρίζεις πως αυτό που βλέπεις δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα και το μέσο Έλληνα.

Περνάς μερικά λεπτά γελώντας για το τίποτα. Καλύτερο από μια επιπλέον ώρα κατάθλιψης.
Amber Alert για τη Σία. Σε θέλουμε πίσω. Στείλε μας ένα σου σημάδι μόνο.

Αχ ωραίες εποχές! Και low budget παραγωγές! Αχ...
Το original άρθρο καθώς και τα συνοδευτικά βιντεάκια εδώ : http://www.cosmo.gr/Entertainment/Tileorasi/Seires_Ekpobes/h-thleorash-poy-mas-eleipse-sia-liaropouloy.1354437.html

Κυριακή, Οκτωβρίου 23, 2011

Εσύ ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να αντέξεις την ελληνική ΤιΒι;

Η αλήθεια είναι πως ύπαρχει πολύ σαβούρα στην ελληνική τηλεόραση. Όχι μόνο απο μεριάς προγραμμάτων και εκπομπών αλλά και απο μεριάς διαφημίσεων. Φυσικά υπάρχουν και μερικές έξυπνες εξαιρέσεις όπως πχ αυτό:


που αν και παλιό ακόμα το θυμάμαι και χαμογελάω

Έτσι λοιπόν χαμογέλασα ξανά όταν είδα 2 φοβερές διαφημίσεις που μάλιστα ήταν η μια μετά την άλλη έτσι για να μην έχεις χρόνο να συνέλθεις χιχιχι!

Σε ελληνικό λοιπόν κανάλι διαφημίζουν το σήριαλ Nurse Jackie όπου βλέπεις την νοσοκόμα ξαπλωμένη στο πάτωμα να κουνάει ένα μπουκάλι χάπια που κρατάει. Και πέφτει το σλόγκαν...

"Για να αντέξει το εθνικό σύστημα υγείας, αυτή η νοσοκόμα είναι μονίμως ανεβασμένη στα ουράνια"

για να νιώσεις την υπέροχη ειρωνεία της ατάκας,το σήριαλ διαπραγματεύεται μια νοσοκόμα που έχει θεματάκια με ναρκωτικά κάπου στο αμέρικα και το συνδιάζει με το ελληνικό "Ε.Σ.Υ."!Απλά πανέξυπνο!

Στο καπάκι βλέπω στο ίδιο υπέροχο κανάλι σχεδόν σε κατάσταση "όχι δεν είδα αυτό που μόλις είδα" το νέο trailer του επίσης λατρεμένου csi las vegas: Οι αγαπημένοι μου πρωταγωνιστές σε εναλλαγές σκηνών που όλες είναι κοντινά πλάνα και όλοι είναι στεναχωρημένοι. Και πέφτει η ατάκα

"Είναι όλοι στεναχωρημένοι γιατί τους ανάγκασαν να δουλεύουν και σάβατο και κυριακή...."

Φοβερή ιδέα έτσι; Μπράβο σε όποιον έκανε τα 2 σποτάκια. Εκτός του ότι με παρακίνησαν να θέλω να δω τα συγκεκριμένα σήριαλ (οκ το ένα γιατί το άλλο το έχω δει) είναι και πολύ έξυπνα. Αυτό έχω να πω μόνο, εύγε!

Παρασκευή, Οκτωβρίου 21, 2011

Επικοί ύμνοι ποδοσφαιρικών ομάδων

Ναι.Δεν ήταν δικιάς μου έμπνευσης αυτό το άρθρο.Ναι διάβασα κάτι αντίστοιχο στο διαδίκτυο.Οκ στο θέμα μας τώρα...Ύμνοι ποδοσφαιρικών ομάδων που αν και δεν είμαι τρελή φαν του αγωνίσματος όταν τους άκουσα με έπιασαν τα γέλια!Δεν μπορούσε να λείπει κάτι τέτοιο από το ταπεινό μου blog.

Αστέρας Τρίπολης... (ή αλλιώς θέλεις μπουζούκια πάμε)


Σκόντα Ξάνθης... (ή αλλιώς ήρθες πάλι τρελό καρναβάλι)


Πας Γιάννινα... (ή αλλιώς δώσε κλαρίνο στο λαό)


Θρασυβουλος...(!!!) (ή αλλιώς ραπ και τα μυαλά στα κάγκελα)


Ηρακλής... (ή αλλιώς κάτι εναλλακτικό στο πιο ροκ του)


ΑΕΚ... (ή αλλιώς wtf?! σουτάρετε και σπάστε τα δοκάρια?!)


ΑΟΤ Τρίκαλα... (ή αλλιώς μας χτύπησε το τσίπουρο κατακέφαλα)


Φυσικά όλες μα όλες οι ομάδες στην Ελλάδα έχουν ύμνους που σπάνε κόκκαλα! Μια μικρή έρευνα στο γνωστό σωλήνα, και όλα τα πικραμένα πρόσωπα θα γεμίσουν χαμόγελα.
Φτου μας και παλι φτου μας!

Τρίτη, Οκτωβρίου 18, 2011

Κυριακή, Οκτωβρίου 16, 2011

The Bold and the Beautiful

Ένα από τα τελευταία πρόσφατα βράδια που δεν είχα είχα ύπνο χάζευα την τηλεόραση και το γνωστό κρατικό σαλονικιό κανάλι έπαιζε την πολυλατρεμένη (98% ειρωνεία 2%πικρή αλήθεια) σειρά "Τόλμη και γοητεία" 'η αλλιώς "The Bold and the beautiful" που λεν και στο χωριό μου.

Δεν το παρακολούθησα ποτέ -ευτυχώς αυτή η σειρά μου ξέφυγε!- αλλά από τα λίγα που ξέρω παραξενεύτηκα με τα λίγα που είδα.Ξέρω ότι υπάρχει μια μεγάλη οικογένεια οι γνωστοί Forrester που έχουν λύσει το βιοποριστικό τους πρόβλημα και όλη μέρα ή θα αγαπιούνται (μεταξύ τους με όλους τους συνδιασμούς) ή θα καταστρώνουν σχέδια για να αγαπηθούν με τους αλλους μισούς που ήδη αγαπιούνται μεταξύ τους.

Το μέγα τεκνό/τζόβενο πια της σειράς είναι ο Ridge Forrester. Μεγάαααλο αλάνι.. Από την αρχή της σειράς το μακρινό 1987 (!) έχει δύο γυναίκες που τις παντρεύεται και τις χωρίζει ανάλογα με την θέση της σελήνης.

Σελήνη 2 ημερών παντρεύομαι την Taylor.
Σελήνη 6 ημερών χωρίζω την Taylor.
Σελήνη 12 ημερών γνωρίζω τον ερώτα στα μάτια της γυναίκας του πατέρα μου/του αδερφού μου/του κουνιάδου μου/(είχε πάρει και όλο το σοι η άτιμη!)Brooke.
Σελήνη 14 ημερών παντρεύομαι την Brooke.
Σελήνη 18 ημερών χωρίζω και κλαίγομαι στη μάνα μου που πάντα ήθελε να με δει να καταλήγω με την Taylor.
Νέα σελήνη παντρεύομαι την Taylor και πάει λέγοντας...

Δε θέλω να το κακολογίσω το εργάκι είχε και διάφορα άλλα να συμβαίνουν εκτός από τα παντρολογήματα..Φόνους, οικονομικά σκάνδαλα, παιδιά που ήταν του εραστή και όχι του πατέρα, απαγωγές, εκβιασμούς..από όλα έχει δε λέω. Αυτό όμως που μου κίνησε την περιέργεια και είπα να το ψάξω είναι μια απλή ερώτηση...

Πόσους γάμους έκανε ο εραστής/μπήχτης Ridge Forrester?

Κάθεσαι;;;Η απάντηση....(τύμπανα κτλ κτλ)... 14! Λέω δε γίνεται τόσο σουξέ έχει ο γλυκοτσούτσουνος;;Πρέπει να το ψάξω κιάλλο..Απο τους 14 γάμους λοιπόν έχουμε:

2 με την Caroline Spencer (ούτε ξέρω ποιά είνα αυτή)
5 με την Taylor Hamilton
7 με την Brooke Logan

Με πηγή την μεγάλη κοτσομπόλα του ιντερνετ φυσικά την wikipedia.. βλ.http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_weddings_on_The_Bold_and_the_Beautiful
Κι ενώ έχω μείνει σοκαρισμένη με το νούμερο, παρατηρώ και κάτι ακόμα και μένω...πάνω πάνω λέει ξεκάθαρα "This is an incomplete list. Some weddings are not entered on the list."

Άρα 14 γάμους τουλάχιστον;;Jesus!Άλλη δουλειά δεν έχει φαίνεται όλη μέρα παντρολογιέται αυτός!Και καλά να είσαι υπερ του γάμου κτλ κτλ....
Ρε τραγικέ άνθρωπε!Ρε καραγκιόζη με το tuxedo!Ρε σκατόβλαχε του hollywood...

Πόσο μαλ@@@@ς πρέπει να είσαι για να παντρευτείς 7 φορές την ίδια γυναίκα;!
Επίσης το ίδιο ισχύει και για την άλλη με την 5άρα,μη ξεχνιόμαστε..

Βέβαια δε λέω και αυτή η Brooke Logan καλή κουφαλίτσα..Έχει παντρευτεί και τον πατέρα Forrester και τους δύο γιους Forrester και ίσως και κανένα ακόμα με το ίδιο επίθετο δε ξέρω δεν το παρακολουθώ κιόλας.Αλλά ρε φίλε κι εσύ 7 φορές; Αφού δε σε θέλει το ρημάδι τι το κουράζεις;Θα μου πεις και τόσοι παπάδες και τόσοι δικηγόροι και τόσα catering πρέπει να ζήσει και τόσος κόσμος..

Το ακόμα πιο απίθανο της υπόθεσης είναι πως τόσα χρόνια πια ακόμα δεν μπορεί να αποφασίσει ποιά απο τις δύο θέλει στην τελική. Θα μου πεις επικριτικέ αναγνώστη σαπουνόπερα είναι και να μην το υπεραναλύω.Οκ δεκτόν. Αλλά εσυ παπ@@@α σεναριογράφε..Τι κόμπλεξ πια κι αυτό;Δεν υπάρχει άλλη γυναίκα στον κόσμο;Μόνο αυτές οι δύο; Και να πω ότι ήταν και όμορφες;; Άντε 10 χρόνια πριν να ήταν. Τώρα που έχει πέσει το βυζί στο πάτωμα και το πατάνε με το Πι τι τους βάζεις να παντρευονται και να χωρίζουν;Κάνε τη μεγάλη ανατροπή και λήξε και το εργάκι με τον πιο κατάλληλο τρόπο: Πέθανε τον Ridge και βάλε τις άλλες δύο να παλέυουν μέχρι τελικής πτώσεως για το ποια θα θαφτεί στα δεξιά του (γιατί βλέπεις αυτή απο τα δεξιά κληρονομεί και το σπίτι στο Μαλιμπού και το εξωχικό στις Αλπεις, ενώ η άλλη απο τα αριστέρα θα πληρώσει και έκτακτη εισφορά για τα ακίνητα)

Έτσι κι εγώ θα έχω να βλέπω κάτι καλύτερο τα βράδια που δεν κλείνει το μάτι και θα μπορέσει να παντρευτεί και κανένας άλλος απο το Forrester-σοι. Για να αποκτήσουμε και καμιά 30αρια απογόνους για να γυριστεί μετά το "The bolder and the beautifuler" με τα παιδιά τους.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 07, 2011

Sim City 3000 vs Greece

Παρακολουθώντας ειδήσεις το απόγευμα ( ναι τόσο πολύ βαρέθηκα να σηκωθώ από τον καναπέ μετά τις οικογενειακές ιστορίες :) ) έκανα τρελή σύνδεση με το παρελθόν και θυμήθηκα ένα παλιό, καμμένο αλλά και λατρεμένο παιχνίδι στον υπολογιστή το Sim City 3000!



Για τους μη πιστούς οπαδούς των ηλεκτρονικών παιγνίων, μιλάμε για ένα παιχνίδι εξομοιωτή όπου ο παίκτης είναι ο δήμαρχος μια πόλης την οποία την δημιουργεί από το τίποτα και έχει την πλήρη ευθύνη για τα πάντα: από τα σπίτια που θα φέρουν νέους κατοίκους, τις επιχειρήσεις και τα μαγαζιά μέχρι και τα διοικητικά της πόλης όπως αστυνομία, πυροσβεστική, υγεία, μεταφορές κτλ. (υπάρχει και η επιλογή να διοικήσεις μια ήδη έτοιμη πόλη αλλά έλα τώρα πες την αλήθεια, δεν είναι πιο γαμάτο να ξεκινάς από το μηδέν με χρέη; Like the greek way αδερφέ!)

Στο θέμα μου όμως.. Ξεκινάω από το μηδέν και με το μεγάλο επίπεδο δυσκολίας όπου δεν έχεις τίποτα και χρωστάς 50.000$ έτσι για γούστα. Η μαγεία του παιχνιδιού είναι να φτιάξεις την πόλη των ονείρων σου σε ηλεκτρονική μορφή με bonus το ότι την ονομάζεις κι όπως θέλεις (γιατί τι σόι δήμαρχος είσαι;;) Ξεκινάω λοιπόν με τα δανεικά να χτίσω...Κάνω τις πρώτες γειτονιές, τις πρώτες υπηρεσίες και επιχειρήσεις και τσουπ πάνε τα λεφτά! Αναγκαστικά πήρα κι άλλο δάνειο για να καλύψω τις τρύπες μου αλλά δεν σταμάτησα εκεί. Έκοψα τα πάντα από μορφής εξόδων..Μισθούς, "επιδόματα", φορολογία υπερ των πολιτών για πχ συντήρηση πάρκων, όλο τον προυπολογισμό της παιδείας, της υγείας, της ασφάλειας...

Έχεις αρχίσει να πιάνεις το νόημα του post ε αναγνώστη μου;


Γενικά έκοψα τα πάντα όλα..Οι καλοί μου ηλεκτρονικοί πολίτες επηρρεασμένοι από το ελληνικό φαινόμενοβγήκαν στους δρόμους με πανώ και μου φωνάζανε "μαζί τα φάγαμε".Πικρή αλήθεια κ απόσταγμα σοφίας (για το παιχνίδι σίγουρα για την ζωή δεν παίρνω κι όρκο): Εκεί που αρχίζουν οι τσαμπουκάδες και οι φασαρίες δίνω φουλ χρηματοδότηση στην αστυνομία μου και μόνο και τους άλλους τους αφήνω να "κουρεύονται" Έχω εξασφαλίσει ότι δεν θα έχω έξτρα ζημιές απο τους διαμαρτυρόμενους μέσω της αστυνομίας και μετά τους γράφω κανονικά(και με το νόμο)Δεν πα να χτυπιούνται, να κάνουν καταλήψεις, πορείες κτλ... Δεν ιδρώνει το αυτί μου.

Τα ηλεκτονικά χρόνια περνάνε γρήγορα, ο λαός μου με μισεί φανατικά, κόσμος φεύγει με ελαφρά απο την EviLand (λες και περίμενες να δώσω άλλο όνομα στην πόλη μου κι εσύ τώρα!) και όλη η επικράτεια μου είναι ένα μπάχαλο. Σημαντική διαφορά όμως...Τα ταμεία μου έχουν αρχίσει να γεμίζουν σιγά σιγά...Συγκεκριμένα είδη επιχειρήσεων με βλέπουν σαν γη της επαγγελίας γιατί έχω χαμηλούς και σταθερούς φόρους και φτηνά εργατικά χέρια, έστω αυτά που δεν φεύγουν.

Πρέπει να το πω για να το ξεκαθαρίσω αν με διαβάζεις ακόμα και κάπου χάθηκες..όταν άρχισε το πρόβλημά μου τι έκανα; έκοψα τα πάντα απο τους παντες αλλά δεν πείραξα τους φόρους.ήταν ακριβώς οι ίδιοι απο την αρχή της ιστορίας της EviLand.ΕΠΙΤΗΔΕΣ.κάνω κι ενα ακόμα copy-paste έτσι να το δεις πιο καλά..ΕΠΙΤΗΔΕΣ!Και θα καταλάβεις το γιατί..

Είμαστε στο σημείο όπου τα ταμεία μου έχουν αρχίσει να γεμίζουν αλλά η πόλη μου είναι κάτι σαν την Ελλάδα σήμερα (πες το μην ντρέπεσαι, μπουρδέλο είναι όλοι σφάζονται). Ξεκινά λοιπόν η αναδιάρθωση. Αμέσως πέφτουν χρήματα σε όλες τις δημόσιες μου υπηρεσίες. Σε όλες και μάλιστα καλά χρήματα. Μάνι μάνι οι μισοί εξεγερμένοι μου σταματάνε να τα σπάνε. Τώρα μια μερίδα του πληθυσμού μου έχει χρήματα άρα θέλει νέα μαγαζιά, νέες υπηρεσίες κτλ κτλ. Να σου κάνω και την μετάφραση...νέοι κάτοικοι για μένα....νέοι φόροι (στο ίδιο επίπεδο πάντα)...πιο πολλά λεφτά πάλι στα ταμεία μου...όσο είμαι σε αυτό το στάδιο ανάκαμψης που έρχεται νέος κόσμος να μείνει στην πόλη αυξάνεται ο αριθμός των φορολογούμενων μου.

Έχοντας λοιπόν μια Α άνεση στην πόλη μου και χρήματα στα ταμεία μου και έσοδα κάθε χρόνο αρχίζω να καλοπιάνω τους πολίτες μου. Ότι χατήρι μου ζητάνε.Όχι ρουσφέτια, ότι είναι προς όφελος των πολλών πάντα. Σίγουρα και τώρα γκρινιάζουν κάποιοι αλλά πάρτο χαμπάρι.ΠΑΝΤΑ θα γκρινιάζουν κάποιοι...Εδώ φαίνεται η σημασία σταθερότητας στους φόρους.Ενω ήδη ερχόταν νέος κόσμος όσο θεωρόυσαν την πόλη μου ακριβή τώρα που το χρήμα ρέει άφθονο τρέχουν όλοι σαν τρελοί να έρθουν να ζήσουν στην EviLand γιατί έχω χαμηλούς φόρους!Χωρίς να πειράξω το όριο των φόρων καθόλου. Τώρα φτιάχνω την φήμη μου και ξεχρεώνω και τα δάνεια μου.

Σημαντική διαφορά με την πραγματικότητα: ΔΕΝ πήγε στην τσέπη μου ούτε ένα δολάριο. Αυτό είναι πολύ μεγάλο ζήτημα αλλά και αλλουνού παπά ευαγγέλιο..

Απολογισμός...με 3 ώρες παιχνίδι (ναι το έκαψα πάλι!) όχι μόνο με ξεχρέωσα αλλά 10πλασίασα σε θετικό πρόσημο το ποσό που χρωστούσα και η πόλη μου είναι πανέμορφη!


ΓΑΠ μήπως να παίξεις κι εσύ λίγο Sim City 3000 μπας και δούμε καμία αλλάγη;

*Σημαντικές παρατηρήσεις....
- Το "κόλπο" κόβω όλα μου τα έξοδα,μισθούς κτλ σημαίνει χρεωκοπία
- Πέρασε τουλάχιστον μια ηλεκτονική 20ετία για να αρχίσω να έχω θετικά πρόσημα στον προυπολογισμό μου
- Ο πληθυσμός μου είχε κατακόρυφη πτώση όταν όλοι τρέχαν να φύγουν από το χάος μου αλλά και πάλι όλο και κάτι έμεινε πίσω για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά
-Πέραν ένος στάνταρ ποσού που έδινα κάθε μήνα στα δάνεια δεν είχα καμία συμφωνία με άλλη πόλη.όταν βρήκα ευκαιρία την ακύρωσα χωρίς επιπτώσεις..

Και ξαναλέω....ΓΑΠ;;Sim City;;σκέψου το .

Υστερόγραφο.....
καλές καταλήψεις, καλές απεργίες, καλές συγκρούσεις με τα ματ, καλές περικοπές μισθών....

Failing Greece S03Ep1 και καλή τηλεθέαση....

Τετάρτη, Αυγούστου 10, 2011

S.M.U.R.F. = Socialist Men Under a Red Father

Με αφορμή ένα νέο χαζοπαιχνιδάκι στο φατσοβιβλιο και λόγω ζέστας (κυρίως!) μεταφέρω ένα παλιό email που είχα λάβει κάποτε που υποστηρίζει την θέση πως :

"Τα στρουμφάκια προβάλλουν τον κομμουνισμό"

Η θεωρία ότι τα αθώα στρουμφάκια προβάλλουν την κομμουνιστική θεωρία κυκλοφορεί εδώ και πάρα πολύ καιρό. Ενώ οι συνοδευτικές θεωρίες συνομωσίας (οτι δηλαδή είναι πράγματι φτιαγμένα έτσι απο τους σοβιετικούς για να έχουν τα παιδιά επαφή με τα κομμουνιστικα ιδεώδη) αντικρούονται ώς υπερβολικές, τα σημάδια ότι, ηθελημένα ή μή, το χωριό των αγαπημένων ηρώων των παιδικών μας χρόνων είναι στην πραγματικότητα μιά μικρογραφία της ουτοπικής κομμουνιστικής κοινωνίας είναι αδιάψευστα.

Αρχίζει πρώτα κανείς από το γεγονός ότι το χρήμα απουσιάζει από το στουμφοχωριό. Οι δουλειές έχουν μοιραστεί στα μισά περίπου στρουμφάκια που έχουν στερεοτυπικούς ρόλους μέσα στην στρουμφοκοινωνία: ο Προκόπης είναι οι εργάτες, ο Κηπευτής (farmer) είναι η αγροτική τάξη, ο Ζωγράφος και ο Ντορεμί οι καλλιτέχνες, ο Λιχούδης ο μάγειρας και ο Ράφτης είναι... ο ράφτης. Όλοι αυτοί κάνουν ο καθένας τη δουλειά του για όλα τα στρουμφάκια του χωριού χωρίς να ζητά αντάλλαγμα. Τα άλλα μισά στρουμφάκια είναι παραδείγματα ελαττωμάτων που η κοινωνία των στρουμφ βλέπει ως αρνητικά.

Ο Χουζουρης έχει την τεμπελιά του, ο Λιχούδης την λαιμαργία, ο Μελένιος τη ματαιοδοξία. Τα περισσότερα επεισόδια με κεντρικούς ήρωες τέτοιους χαρακτήρες έχουν ηθικό δίδαγμα το πόσο κακό είναι το αντίστοιχο ελάττωμα για τη στρουμφοκοινωνία. Και φυσικά το δίδαγμα το εκφράζει πολύ συχνά η συμβουλευτική φωνή του πάνσοφου Παπαστρούμφ. Ο "κόκκινος πατέρας" όλου του χωριού που φροντίζει για τη ευημερία αλλά και την ισότητα στο χωριό, είναι ο μοναδικός αξιωματούχος στο χωριό και ο μοναδικός που αναγνωρίζεται ως κοινωνικά ανώτερος από οποιοδήποτε άλλο στρουμφάκι. Συγκεκριμένα τα κόκκινα ρούχα του έχουν εμπνεύσει και το (σχεδόν σίγουρα retro-acronym) S.M.U.R.F. = Socialist Men Under a Red Father. Παρά την οπτική ομοιότητά του όμως με την επίσης γενειοφόρα φιγούρα του Μάρξ ο ρόλος του στη στρουμφοκοινωνία είναι ο ίδιος με του Στάλιν.

Η μεγαλύτερη βέβαια απόδειξη για τον παραλληλισμό με το σοβιετικό καθεστώς είναι ο Σπιρτουλης. Ο Σπιρτούλης είναι ο Τρότσκι. Λέει ότι είναι βοηθός (και διάδοχος σε ένα επεισόδιο) του Παπαστρουμφ, αν και σε ένα άλλο επεισόδιο κάνει ένα από τα πραξικοπήματα που έχουν γίνει στο στρουμφοχωριό και γίνεται βασιλιάς απουσία του παπαστρουμφ (τα μισά στρουμφάκια διοργανώνουν αντίσταση). Και φυσικά το κλασσικό πέταγμα του Σπιρτούλη απο το χωριό είναι παραλλησιμός με την εξορία του Τρότσκι.

Και ο Δρακουμέλ; Απλώς ένας κακός μάγος που κυνηγάει τα στρουμφάκια για να τα φάει; Να τα φάει απο ένα σημείο και μετά γιατί στα αρχικά επεισόδια θέλει να πιάσει έξι από αυτά για να τελειώσει το ξόρκι που θα του επιτρέψει να φτιάξει χρυσάφι. Έτσι κάποιος μπορεί να δει το Δρακουμέλ σάν ενσάρκωση του καπιταλισμού που σκοπό έχει να καταστρέψει την ουτοπική κοινωνία των στρούμφ για το κέρδος. Την Ψιψινέλ μπορούμε να τη δούμε ώς το προλεταριάτο-τον εξαρτώμενο εργάτη τον οποίο εκμεταλλεύεται το κεφάλαιο(Δρακουμέλ) ώστε να υλοποιήσει τα σχέδιά του.

Και βέβαια υπάρχουν συγκεκριμένα επεισόδια που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς ως επιχειρήματα. Το επεισόδιο με τα σοκολατένια νομίσματα είναι το πιό συχνά αναφερόμενο. Ο Δρακουμελ και η μαμά του στέλνουν το σατανικό σπόρο στην αυλή του Λιχούδη και φυτρώνει ένα δέντρο με σοκολατένια νομίσματα τα οποία δοκιμάζει ο Λιχούδης. Μετά αντί να τα μοιραστεί με τα αλλα στρουμφάκια (τι πιο φυσιολογικό στην κομμουνιστική κοινωνία) τα θεωρεί δικά του (ιδιοκτησία = καπιταλισμός) και τα πουλάει στα άλλα στρουμφάκια αντί απαραίτητων γι αυτά εργαλεία (τα βάρη του Προκόπη, την τσάπα του κηπουρού, τα εργαλεία του ξεφτέρη). Χωρίς αυτά η στρουμφοκοινωνία καταρρέει αφού δεν μπορεί να παραχθεί τίποτα. Η κατάσταση σώζεται μετά από παρέμβαση του παπαστρούμφ που εξηγεί στο λιχούδη ότι για την κατάσταση φταίει η παράλογη ανάγκη του να συγκεντρώσει πλούτο.

Σε άλλο επεισόδιο η αυτόματη μηχανή παραγωγής φαγητού του Ξεφτέρι οδηγεί τα στρούμφάκια σε υπερκατανάλωση με αποτέλεσμα να εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι (στρουμφόμουρα). Ακολουθεί πανικός και την κρίση αποτρέπει ο Παπαστρούμφ μετά από καταστροφή της μηχανής με ένα πενταετές πλάνο... εεε.. δηλαδή με μια αποθήκη με φαγητό.

Πραξικόπημα στο χωριό γίνεται 2 φορές. Μία απο τον Σπιρτούλη και μία απο τη Στρουμφίτα που θέλει να γίνει "Βασίλισσα για μιά μέρα". Και τα δύο καταλήγουν σε μάχη που όμως σταματά ο Παπαστρούμφ βάζοντας τέλος σε ιδέες περί βασιλείας.

Η Στρουμφίτα τί ρόλο παίζει; Είναι πλήρως εξισωμένη στο Στρουμφοχωριό, άν και είναι το αντίθετο φύλο και προφανώς τα Στρουμφάκια μοιράζονται και αυτή και αρκούνται με μία όπως και τους φυσικούς πόρους, φαγητό κτλ.

Επίσης, το παρακάτω γίνεται πιό εμφανές στο Αγγλικό Version. Όλα τα στρουμφάκια αναφέρονται το ένα στο άλλο κολλάνε απο πίσω το 'Smurf' π.χ Papa Smurf, Handy Smurf, Brainy Smurf, Farmer Smurf, Painter Smurf. κάτι σαν το 'Comrade Stalin' δηλαδή.

Τέλος να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε πίστη σε θρησκεία ή κάτι άλλο στο Στρουμφοχωριό, Συνεπώς ούτε Ιερατείο και ναοί, και "Παπάς" Στρούμφ.



Πέμπτη, Ιουλίου 14, 2011

Ralvero & Dadz 'N' Effect - In My Bedroom




Γιατί δεν έχει αρκετή ζέστα....Το βιντεάκι έχει και ελληνικό στοιχείο μέσα, το συρτό που πάει να ξεκινήσει στο 2.26!Χαχαχαχα! Βασανιστείτε!

Τετάρτη, Ιουλίου 06, 2011

Love and other drugs

Το κακό που λες με τις ανθρώπινες σχέσεις είναι τελικά ο ανθρώπινος παράγοντας. Θέλοντας και μη σχεδόν πάντα ένας απο τους δύο ,συχνά και οι δύο, καταλήγει με περίεργα συμπτώματα γλυκόπικρης βαριεστημάρας, μη πω μίσους που είναι και βαριά λεξούλα.

Όλοι μα όλοι ψάχνουμε και θέλουμε καταρχήν να μην είμαστε μόνοι μας. Κι όταν μέσα στο χάος που λέγεται ανθρώπινη κοινωνία βρούμε κάτι που μας τραβήξει την προσοχή, εκεί είναι που αρχίζουν τα παιχνίδια..Να μιλήσω ξεκάθαρα;Να το παίξω αδιάφορη;Να το αφήσω το παλιάμπελο γιατί τελικά μετά την πρώτη γυαλάδα είναι μια απο τα ίδια; Όσοι παίζουν με ανοιχτά χαρτιά καταλήγουν να είναι ο "μαλάκας" της υπόθεσης. Είτε απο τη μια είτε απο την άλλη μεριά. Συνήθως δεν γίνομαι ο μαλάκας αλλά τελευταία έχω αρχίσει να νιώθω έτσι. Δεν μου αρέσει να παίζω, ούτε να κρύβομαι πίσω απο λέξεις και τεχνάσματα και μου τη δίνει που θεωρούμαι το καλό παιδί που είναι εκεί πάντα. Δεν είμαι καλό παιδί, δεν με ξέρεις και απο χτες για να το λες αυτό. Άλλο η ευγένεια κι άλλο η μαλακία.

Επιστρέφω στο θέμα μου όμως. Γαμημένες ανθρώπινες σχέσεις. Έχουν μια αρχή και έχουν και ένα τέλος. Το κακό είναι να μπορείς να διακρίνεις τα όρια. Τα κανονικά όρια όχι αυτά που θα ήθελες να βλέπεις. Άμα δεν ξέρεις τι συμβαίνει και δεν μπορείς να καταλάβεις τι παίζει τότε μάλλον παίζεις μόνος σου σε ληγμένο παιχνίδι. Άμα πάλι πιστεύεις ότι έχει ελπίδα, τότε εσύ παίρνεις τα ληγμένα..

Στον έρωτα λέει όλα επιτρέπονται. Ναι όλα,σίγουρα. Άμα πατήσεις επι πτωμάτων για να κερδίσεις κάτι τότε δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ νιώθω πως δεν άξιζε τελικά να το κερδίσω. Η αληθινή μαγεία είναι να κερδίσεις με το σπαθί σου. Με αυτό που πραγματικά είσαι και κάνεις. Με το να σέβεσαι την προσωπικότηκα και τα αισθήματα του άλλου. Με το να είσαι διατεθιμένος ανα πάσα στιγμή να χάσεις. Αν τότε κερδίσεις τίποτα δεν συγκρίνεται με αυτή τη χαρά. Φυσικά δεν μιλάω για το περιστασιακό σεξ, άνοιξε τα ματάκια σου και δες τον τίτλο που έβαλα. "love".

Αν πεις πως η αγάπη είναι ένα παιχνίδι πόκερ, το σημαντικότερο δεν είναι να κερδίσεις με μιλημένα χαρτιά αλλά το να ξέρεις πότε να πας πάσο. Άμα δεν σε εκτιμάνε σε μια κατάσταση, να ξέρεις πότε να κάνει μεταβολή και να φύγεις. Στην τελική δεν είσαι ο ψυχολόγος του καθενός να τον πάρεις απο το χεράκι και να του ανοίξεις τα μάτια. Λυπάμαι δεν πάει έτσι, όσο καλή πρόθεση και να έχεις. Η μεγάλη μαλακία πάλι εδώ είναι η ειλικρίνεια. Άμα δεν μπορείς να είσαι ειλικρινής με σένα για αρχή δεν θα είσαι ποτέ και απέναντι στον άλλο. Και εκεί του κάνεις χειρότερη ζημιά από το απλό και σταράτο "όχι δεν μου κάνεις". Αυτά είναι που με τσατίζουν πιο πολύ από όλα. Τα ντεμί ντεμί, τα θέλω και δεν θέλω, τα ναι και τα όχι μαζί.

Συμβουλή και απόσταγμα σοφίας, δώσε προσοχή.. Στην αγάπη κερδίζει αυτός που παίζει με ανοιχτά χαρτιά και ξέρει πότε να φύγει. Ένα λογικό διάστημα σου λέω είναι 2 βδομάδες. Μετά τα πάντα είναι ξεκάθαρα αρκεί να ανοίξεις τα στραβά σου να το δεις. Σ'αρέσει δεν σ'αρέσει έτσι είναι. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σκοντάφτεις σε ανούσιες επαναλήψεις. Τόσοι άνθρωποι εκεί έξω θα βρείς ένα. Κι αν όχι θα πέσεις πολεμώντας με αξιοπρέπεια. Χώρις να συμβιβάζεσαι, χώρις να υποβαθμίζεις τον εαυτό σου, χωρίς να γίνεσαι ο γελοίος μαλάκας που τον σέρνουν απο τη μύτη.

Κι όπως πάντα..σε όποιον αρέσουμε,για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε. Καληνύχτα σου.

Elvis Costello - I want you




Κι έχει και ζέστη και δεν μπορώ καθόλου........

Σάββατο, Ιουλίου 02, 2011

Τι σκέφτεσαι....?

-Αααααααααααααααααααααααααχ!

-Ζέστα.....

-Μια μπυρίτσα τώρα......

-Δε σκέφτομαι


>> Διάλεξε και πάρε!

Δευτέρα, Ιουνίου 27, 2011

Top Ten των επιδομάτων δημοσίου (Μέχρι στιγμής)

10 - Επίδομα προθέρμανσης αυτοκινήτου (ΟΤΕ) 690 euro/μήνα 420 άτομα
09 - Επίδομα πλυσίματος χεριών (ΟΣΕ) 420 euro/μήνα 1987 άτομα
08 - Επίδομα προπέλας (Λιμενικό) 840 euro/μήνα 653 άτομα
07 - Επίδομα κεραίας (ΗΣΑΠ) 1120 euro/μήνα 329 άτομα
06 - Μεταφοράς φακέλου (Δημόσιο) 290 euro/μήνα 6800 άτομα
05 - Επίδομα παραλαβής - παράδοσης λεωφορείων 450 euro/μήνα 1100 άτομα
04 - Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης (ΕΘΕΛ) 310 euro/μήνα 1790 άτομα
03 - Επίδομα αποτελεσματικότερης διεκπεραίωσης υποθέσεων (Υπουργείο Δικαιοσύνης) 595 euro/μήνα
02 - Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ) 870 euro/μήνα 657 άτομα
01 - Ετήσιο επίδομα χρήσης του κυλικείου, παρότι η χρήση των εστιατορίων των εγκαταστάσεων είναι δωρεάν (Όμιλος Ελληνικών Πετρελαίων) 120 euro/μήνα Όλο το προσωπικό !!!!!!

Παρασκευή, Ιουνίου 10, 2011

Ερώτηση Κρίσεως

Με 2 πτυχία πλέον...έχω την τολμώ να πω αξιόλογη απορία...

Τι σκατά εξειδίκευση χρειάζεται για να ψήνεις τυρόπιτες;;;;;;

I hate my country......

Σάββατο, Ιουνίου 04, 2011

Νυχτερίδες

Ήταν τρεις νυχτερίδες που έκαναν διαγωνισμό για το ποια θα πιει το περισσότερο αίμα. Έπρεπε όμως να πάνε σε διαφορετικά μέρη.
Πάει η πρώτη το πρώτο βράδυ, γυρίζει μετά από μία ώρα, γεμάτο το πρόσωπο της με αίματα, οπότε τη ρωτάνε οι άλλες πού πήγε και βρήκε τόσο αίμα...
- Βλέπετε εκείνον τον πύργο στο βάθος?
- Ναι ναι, τι?
- Πίσω ακριβώς έχει ένα μικρό χωριό, τους ρούφηξα σχεδόν όλους, έχω χορτάσει για μια βδομάδα!
Φεύγει η δεύτερη την επομένη, γυρίζει με ακόμη περισότερα αίματα, τη ρωτάνε πού πήγε κι εκείνη...
- Βλέπετε εκείνο τον πύργο? (άλλος πύργος αυτός)
- Ναι ναι, τι?
- Ε από πίσω είναι μία ολόκληρη πόλη, θα έχω να τρώω...
Έφυγε και η τρίτη λοιπόν και γυρίζει στάζοντας ολόκληρη. Τη ρωτάνε οι άλλες πώς τα κατάφερε...
- Βλέπετε εκείνο τον πύργο τέρμα Θεού και αρχή Αλλάχ?
- Ναι ναι, τι?
- Ε, εγώ δεν τον είδα...

Τετάρτη, Ιουνίου 01, 2011

Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι!

Είναι 2 χταπόδια, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό.
Λέει το αρσενικό στο θηλυκό :
"Πάμε μια βόλτα χέρι με χέρι, χέρι με χέρι, χέρι με χέρι, χέρι με χέρι..."


Τρίτη, Μαΐου 31, 2011

Χαζό, μεταμεσονύκτιο post

Που σταματάει η παράνοια να λέγεται αγάπη;
Που σταματάει η ανάγκη να γίνεται συνήθεια;
Που επιτέλους σταματάει η εξάρτηση από τις αναμνήσεις;

Τρίτη, Μαΐου 03, 2011

Γιατί δεν οδηγούν Έλληνες F1?

Ετσι εξηγείται ....τόσα χρόνια δεν έχουμε δει ούτε έναν πιλότο στην φόρμουλα 1.

1) Ο Έλληνας δεν μπορεί να οδηγεί σε κανονικό ΔΡΟΜΟ :
χωρίς λακκούβες, σαμαράκια, σκαψίματα της ΔΕΗ. Συνέπεια αυτού, θα είναι να κοιμηθεί στο τιμόνι.
2) Η Formula 1 δεν διαθέτει κόρνα, πώς θα μπορέσει να σπάσει τα νεύρα του προπορευόμενου;
3) Η Formula 1 δεν διαθέτει:
τασάκι, ράδιο CD Player , υδραυλική φραπεδιέρα, θήκη για το κινητό και ειδική θήκη για τα γυαλιά ηλίου. Η οδήγηση γίνεται βαρετή....
4) Στη Formula 1 δεν έχει μέρος για να βάλει : το μαξιλαράκι που γράφει «I LOVE YOU», το αρκουδάκι που του χάρισε το μωρό του, το μπρελόκ του Ολυμπιακού, το μαγνητάκι που γράφει «Μπαμπά μην τρέχεις», το σκόρδο, τη χάντρα και κάνα... - δυο άλλα χαϊμαλιά.
5) Στη Formula 1, δεν μπορεί να βγάλει το χέρι του έξω για να μουντζώσει.
6) Στην πίστα της Formula 1, έχει μόνο ένα φανάρι το οποίο:
δεν μπορεί να το παραβιάσει, ούτε να κορνάρει για να ξεκινήσει ο «μ@λ@κ@ς» που είναι μπροστά, ούτε μπορεί να ξεκινήσει όποτε του καπνίσει ή να κάνει πως δεν το είδε ή ακόμα και να σταματήσει μετά από αυτό.
7) Στη Formula 1, η ζώνη ασφαλείας είναι υποχρεωτική.
Από τα pit stop δεν μπορεί να βγει «κομμάτια» όπως θα έκανε ξεπαρκάροντας.
9) Στη Formula 1, δεν υπάρχουν διασταυρώσεις με προτεραιότητα για να τις παραβιάσει.
10) Όταν κάποιος τον προσπεράσει στην πίστα, δεν είναι καθόλου "μ@λ@κ@ς" και "άχρηστος".

Κυριακή, Μαΐου 01, 2011

Και έτσι άρχισε ο καυγάς...

Κάποια Χριστούγεννα αγόρασα στην πεθερά μου για δώρο έναν τάφο σε ένα ωραίο νεκροταφείο.
Τον επόμενο χρόνο δεν της αγόρασα δώρο.
Όταν με ρώτησε γιατί, της είπα:
- Ε, μα δεν χρησιμοποίησες ακόμα το δώρο που σου έκανα πέρσι!

Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Βγήκαμε με την γυναίκα μου για φαγητό.
Ο σερβιτόρος, για κάποιο λόγο, πήρε πρώτα την δική μου παραγγελία.
- Θα πάρω την μοσχαρίσια μπριζόλα. Λίγο ψημένη, να έχει μέσα αίμα.
- Δεν ανησυχείτε για την τρελή αγελάδα;
- Μπα, μπορεί να παραγγείλει μόνη της...

Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Η γυναίκα μου και εγώ είχαμε πάει στην συνάντηση των παλιών συμμαθητών του σχολείου της. Η γυναίκα μου κοίταζε έναν μεθυσμένο να πίνει μόνος του στο διπλανό τραπέζι.
- Τον ξέρεις; την ρώτησα.
- Ναι. Τα είχαμε παλιά. Έμαθα ότι άρχισε το ποτό μόλις χωρίσαμε και δεν τον έχει δει κανείς ξεμέθυστο από τότε.
- Θεέ μου, είπα. Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο εορτασμός θα κράταγε τόσα χρόνια;

Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Η γυναίκα μου κάθισε δίπλα μου όπως έκανα ζάπινγκ.
- Τί έχει στην τηλεόραση; με ρώτησε.
- Σκόνη.

Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Το Σάββατο πρωί σηκώθηκα νωρίς, ντύθηκα ήσυχα, έφτιαξα το πρωινό μου και πήγα στο γκαράζ.
Έδεσα την βάρκα στο φορτηγάκι, και έκανα να βγώ από γκαράζ όταν διαπίστωσα ότι έβρεχε καταρρακτωδώς.
Πήγα πίσω στο σπίτι, ξεντύθηκα ήσυχα και ξαναξάπλωσα στο κρεβάτι.
Αγκάλιασα την γυναίκα μου, τώρα με διαφορετικές προσδοκίες από την μέρα, και της ψιθύρισα:
- Έξω βρέχει καταρρακτωδώς!
Και η γυναίκα μου απάντησε:
- Και το πιστεύεις ότι ο άνδρας μου είναι έξω με αυτόν τον καιρό;

Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Όταν ήταν να πάρω σύνταξη πήγα στο ΙΚΑ.
Η γυναίκα στο γκισέ μου ζήτησε την ταυτότητά μου για να δει την ηλικία μου.
Έψαξα στις τσέπες μου, και διαπίστωσα ότι είχα ξεχάσει το πορτοφόλι μου στο σπίτι.
Το είπα στην υπάλληλο και είπα ότι θα ξαναπέρναγα αργότερα.
Η υπάλληλος μου λέει:
- Ξεκούμπωσε το πουκάμισό σου.
Ξεκούμπωσα το πουκάμισο και φάνηκαν οι λευκές τρίχες στο στήθος μου.
Η υπάλληλος είπε:
- Σίγουρα είστε σε ηλικία για σύνταξη, και προώθησε την αίτησή μου.
Όταν γύρισα σπίτι είπα την ιστορία στην γυναίκα μου.
Μου είπε:
- Έπρεπε να είχες κατεβάσει το παντελόνι σου. Θα έπαιρνες και επίδομα αναπηρίας...

Και έτσι άρχισε ο καυγάς...


Η γυναίκα μου στεκόνταν γυμνή μπροστά στον καθρέφτη και μου λέει:
- Αισθάνομαι χάλια. Δείχνω γριά, χοντρή και άσχημη. Πές μου κάτι θετικό.
Και της απάντησα:
- Η όρασή σου όμως είναι τέλεια...

Και έτσι άρχισε ο καυγάς...

Τρίτη, Μαρτίου 22, 2011

Αθήνα 5 μήνες και κάτι… Το μετρό.

Το μετρό είναι ένα μέσο μεταφοράς με αρκετές ιδιαιτερότητες. Προσπερνώ την κακεντρεχή πρώτη μου σκέψη πως «είναι το μόνο μέσο στην Ελλάδα που έρχεται στην ώρα του» και συνεχίζω. Είναι πολύ βολικό μέσο που μπορείς γρήγορα και άνετα να πας στην δουλειά σου αρκεί να περνά από εκεί κάποια γραμμή του. Ενοχλητικό γεγονός είναι πως κλείνει νωρίς το βράδυ τις καθημερινές και δεν βολεύει για μια «απλή τριτοβραδινή έξοδο». Δεν βαριέσαι κρίση έχουμε ας μείνουμε και λίγο μέσα..

Σπαστικά γεγονότα περί μετρό, Νο1. Όταν έχει κόσμο ΕΧΕΙ κόσμο. Στριμωξίδι και μπόχα άνευ προηγουμένου. Μη σπρώχνεις κυρά μου που να πάω η γυναίνα να βγώ από το παράθυρο; Ναι κύριε μου θα προλάβετε να βγείτε πριν μπούνε οι νέοι επιβάτες γι΄αυτό το λένε και στάση κιόλας, μην σεληνιάζεσαι να μπεις/βγεις πρώτος. Μιας που το ανέφερα γιατί η «έχει πολύ κόσμο μπόχα» μυρίζει το ίδιο βρωμερά ασχέτου μέσου που τη βιώνεις; Τέλοσπάντων συνεχίζω. Αν και το χρησιμοποιώ για μικρές αποστάσεις είναι αξιοσημείωτη η συμπεριφορά των άλλων επιβατών μέσα σε αυτό. Ναι βαριέμαι μέσα στο βαγόνι και έτσι παρατηρώ τους γύρω μου…

Πλάκα έχουν όσοι διαβάζουν μέσα στο μετρό. Προχτές καθόμουν δίπλα σε ένα μπάρμπα (55 πατημένα και βάλε) ο οποίος διάβαζε κάτι στο ipad του. Τον βλέπω και αμέσως σκέφτομαι «Μπράβο το μπαρμπάδι!ipad;!» Γυρίζω με τρόπο πάντα να δω τι διαβάζει και κρύβει την οθόνη λες και δίναμε εξετάσεις για το πανεπιστήμιο κι αν αντέγραφα θα τον περνούσα στα μόρια και θα έπαιρνα την θέση του στο ΑΕΙ «Ελλάδα, πώς να γίνετε άνεργοι σε 5 χρόνια». Τεσπά μεγάλος άνθρωπος ήταν έχει τα κολλήματα του.

Συνήθως διαβάζω λίγο στα κλεφτά καμιά σειρά από βιβλίο (κανονικό) που διαβάζει κάποιος γύρω μου ή κανά τίτλο από εφημερίδα. Στα ipad δεν το έχω ακόμα φαίνεται. Το ενοχλητικό πάντως με το διάβασμα στο μετρό είναι οι «και καλά διαβάζω ο διανοούμενος». Νεαρός έχει μπει στο βαγόνι και κάθεται απέναντι μου. Έχω ακόμα καμιά 5αρια στάσεις μέχρι να κατέβω όποτε τον χαζεύω. Μέχρι να ξεκινήσει το μετρό έχει βγάλει από μια τσάντα που δεν είχα προλάβει να δω ένα χοντρό εμφανώς πολυδιαβασμένο κι ελαφρώς σκισμένο βιβλίο κι αρχίζει την ανάγνωση. Είμαι απέναντι και δεν μπορώ να κλέψω μια-δυό αράδες του περιεχομένου κι έτσι προσπαθώ να δω τον τίτλο.. «όταν έκλαψε ο θεός» ή κατι παρόμοιο δεν θυμάμαι ακριβώς. Όλη η κουλτούρα μαζεμένη απέναντι μου..Το παιδί μοιάζει να είναι πολύ αφοσιωμένο στο βιβλίο του μόνο που όταν φτάνουμε στην επόμενη ακριβώς στάση (για όσους δεν γνωρίζουν άντε να είναι το πολύ 2 λεπτά η διαδρομή από τον ένα σταθμό στον άλλο) τον βλέπω να κλείνει το βιβλίο του και να κατεβαίνει! Όπα ρε μεγάλε! Για 2 λεπτά δουλειά δεν άντεχες χωρίς το βιβλιαράκι σου; Ποιος είσαι; Από αυτόν έφτιαξα μια κατηγορία επιβατών τους «ΒιβλιοΜετροΚάγκουρες». Δεν διαφωνώ με το διάβασμα στο μετρό να εξηγηθώ, διαφωνώ με όσους επιδεικνύουν το είναι τόσο γαμάτοι που διαβάζουν φιλοσοφία μέσα στο μετρό. Ειδικά για μια στάση!

Σχεδόν όλοι άντε να πω οι περισσότεροι ακούνε μουσική από το κινητό τους/mp3/mp4/ipod ή ότι άλλο έχουν πάνω τους. Ακόμα κι εγώ το κάνω αυτό αν και μερικές φορές δεν ακούγεται τπτ λόγω του θορύβου του τρένου. Η μουσική θα έλεγα είναι η αγαπημένη απασχόληση του κοινού του μετρό. Μόνη ένσταση εδώ κάτι πιτσιρίκια που ακούνε μεταλλοτράγουδα μια σκάλα πιο πάνω από το maximum της έντασης του player τους με αποτέλεσμα το συγκεκριμένο βαγόνι να μοιάζει με alternative metal bar χωρίς τις μπύρες. Έχουν όμως το γούστο τους δε λέω!

Άλλη αγαπημένη μου ασχολία στο μετρό.. Χαζεύω τα παπούτσια των επιβατών. Αθλητικά και μη, καθαρά και λιγότερο καθαρά, καινούρια, παλιά, μοδάτα και σιχαμένα όπως και οι άνθρωποι έτσι και τα παπούτσια. Για κάποιο διάστημα έπαιζα κι ένα παιχνίδι.. Κοιτώντας το παπούτσι να μαντεύω τι στυλ ντυσίματος έχει αυτός που το φοράει. Όταν είδα αθλητικό με κολάν και μίνι φούστα, μεγάλη ζώνη για μπλούζα και αδιάβροχο εκεί το άφησα το παιχνίδι αυτό. Πάντως από το παπούτσι καταλαβαίνεις πολλά για τον διπλανό σου, χωρίς να θέλω να γίνω απόλυτη σε αυτό. Είναι μια ευχάριστη βλακειούλα για να περνά η ώρα μου.

Άντε και μπήκες στο μετρό, έκανες τη διαδρομή σου και έφτασες στον προορισμό σου.. Τώρα αρχίζει η μάχη. Γενικά η Αθήνα είναι η πόλη του τρεξίματος. Για τη δουλειά, για τον καφέ, για το παιδί, για τα μαγαζιά για για για…. Όλη μέρα είσαι στην τσίτα και στο τρέξιμο. (οι άλλοι αυτά εγώ ακόμα χαλαρά είμαι και ευτυχώς δηλαδή). Με το βγαίνεις από το βαγόνι παρατηρείς μια ορδή ανθρώπων να τρέχουν με μανία στις κυλιόμενες σκάλες. Υπάρχει και ένα 1% που πάει στις κανονικές σκάλες αλλά αυτοί ποτέ δεν τρέχουν οπότε δεν πιάνονται. Οι κυλιόμενες σκάλες έχουν τον δικό τους άγραφο νόμο. Δεξιά πάνε όσοι θα ανέβουν κανονικά με τη σκάλα και όσοι «βιάζονται» πάνε αριστερά κι αρχίζουν τις προσπεράσεις ανεβαίνοντας 2-2 τα σκαλιά μαζί με τη σκάλα.

Προσωπικά κάθομαι στη μέση του σκαλιού όταν δεν έχει κόσμο εδραιώνοντας την προσωρινή κατάκτηση του σκαλοπατιού μέχρι να το αφήσω, διαφορετικά κάθομαι δεξιά. Επίσης προτιμώ να αφήνω 1 σκαλί κενό μπροστά μου για να μην νιώθω ότι είμαι πάνω στον πισινό του μπροστινού μου, γιατί θέλω τον αέρα μου και τον χώρο μου και κυριότερο γιατί μπορώ. Έτσι λοιπόν εκνευρίζομαι όταν κάποιος/α που ανεβαίνει από αριστερά βλέπει το κενό σκαλί και έρχεται και μπαστακώνεται μπροστά μου, ή για την ακρίβεια μπαίνει σφήνα στο προσωπικό κενό μου. Γιατί ρε φίλε το κάνεις αυτό μου λες; Αφού βιάζεσαι τράβα αριστερά και βγες πρώτος από την κυλιόμενη μπας και πάρεις και κανά βραβείο για το κατόρθωμα σου. Τι κερδίζεις μπαίνοντας μπροστά μου; 2 σκαλιά περισσότερα; Το οξυγόνο μου; Την ικανοποίηση πως μπήκες μπροστά στην EviRules; Ή παίρνεις ποσοστά από τον ψυχολόγο μου; Έλεος! Οι περισσότεροι που μπαίνουν σφήνα όταν φτάνουμε στην κορυφή και αφήνουμε τη σκάλα περπατάνε αργά και βασανιστικά μπροστά σου λες και το κάνουν επίτηδες, λες και δεν τους θαύμασες αρκετά στην κυλιόμενη. Διάλεξε φιλαράκι ή βιάζεσαι και τρέχεις λες και σε κυνηγάνε σαν λαγό την κυνηγετική περίοδος ή πας αργά στο δρόμο που χάραξε η χελώνα σε γνωστό μύθο. Μη τα θες όλα δικά σου/.

Το μετρό έχει και την δική του παραοικονομία. Πέραν του δεν πληρώνω εισιτήριο και κάνω βόλτες τζάμπα με το μετρό γιατί ποτέ δεν θα με πιάσουν, μεγάλη μόδα είναι το «αφήνω εισιτήριο για τον επόμενο». Καλή φάση, μου έτυχε 2 φορές κ έχω αρχίσει να τα αφήνω κι εγώ που και που τα εισιτήρια. Εκτός από σταθμούς που έχει πρεζόνια κτλ.. Εκεί ναι και εγώ τρέχω. Αν και είναι άκακα τα περισσότερα μέσα στους σταθμούς. Τα άλλα από έξω είναι τα άσχημα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία..

Κυριακή, Μαρτίου 13, 2011

Σάββατο, Μαρτίου 12, 2011

Όλα τα'χε η μαριορή....

..το twitter της έλειπε!Ναι ναι ναι υπέκυψα στην μητρική πίεση και τον κοινωνικό κατατρεγμό και έφτιαξα λογαριασμό στο twitter.Για του λόγου το αληθές μάλλον ενεργοποίησα ξανά τον λογαριασμό μου που είχα φτιάξει παλιάαα που δεν θυμάμαι και γιατί..Στο θέμα μας όμως, με λένε Εύη έχω twitter και είμαι καλά! Είμαι κλασσικό παράδειγμα άσχετου κριού που δεν ξέρω να το χρησιμοποιώ καν το twitter(και με ψιλόαγχώνει η εκμάθηση του, ναι παρολαύτα έχω τελειώσει πληροφορική τρομάρα μου!)

Άντε και το έφτιαξα...Τι γράφουμε εκεί παίδες;New tweet: evirules is completly cluesless about twitter!Another tweet: evirules just did her laundry! Μιλάμε έρχονται μέρες δόξας όχι αστεία!

Στα γενικά μου..Ακόμα το παίζω άνεργη από επιλογή (χαχαχα τρελό lol αυτό που μόλις είπα!ωραία ιδέα για το επόμενο μου tweet :P ), αντιμέτωπίζω τα ιστορικά πλέον mummy issues μου και όπως πάντα ευτυχώς υπάρχουν συγκεκριμένοι άνθρωποι στη ζωή μου που βοηθούν όσο δεν φαντάζονται τους ψυχαναγκασμούς μου. Thanks guys!

Αν έχεις λοιπόν ελεύθερο απόγευμα αγαπητέ αναγνώστη και διάθεση να ασχοληθείς με τα κομπλεξικά μου...evirules και στο twitter!Κι αμα στείλεις και κανα οδηγό χρήσης θα ανέβεις περισσότερο στην εκτίμηση μου. Come on let's tweet again! (που θα'λεγε και ο βασιλιάς στις μέρες μας)

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 14, 2011

Σάββατο, Φεβρουαρίου 05, 2011

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται

Σηκώνομαι το πρωί και νιώθω μια μίνι παράλυση στο λαιμό μου.Κάνω να γυρίσω ακούγεται ένα κράκ και μένω εκεί..Καταραμμένη γιόγκα....Όχι τπτ άλλο έχουν απεργία και τα φαρμακεία και δεν έχω μυοχαλαρωτικά.. :'(

Δευτέρα, Ιανουαρίου 31, 2011

Δευτέρα, Ιανουαρίου 17, 2011

Μάντεψε ποιος

Μπορείτε να μαντέψετε ποιός δεν έχει δουλειά, είναι μέσα στα νεύρα και έχει ακόμα πονόδοντο;;Και καλά για το πρώτο δεν μπορώ να κάνω κάτι άμεσα, το δεύτερο είναι αποτέλεσμα του πρώτου εν μέρει και άστατης ερωτικής ζωής όπου πάλι δεν μπορώ να κάνω κάτι,θα μου πείς γιατί να μην κάνεις κάτι για το τρίτο;

Μισώ τους οδοντιάτρους όσο τίποτα άλλο.Κι είμαι γενικά σε φάση νεύρων και αναδιπλώσεων οπότε ξεσπάω υποφέροντας τον πονόδοντο μου.Κουλό αλλά welcome to EviLand..Τουλάχιστον έχει ακόμα ουζάκια..Είπαμε άλλαξα δεν έπαθα μετάλλαξη :)