Φώτα,κάμερες πάμε!

Ουφ!! Παρουσίαση ήταν και πέρασε!! Η τελευταία εβδομάδα ήταν απίστευτα εξαντλητική. Αν αφήσω στην άκρη τα τρελά ξενύχτια, το άγχος που είχε φτάσει σε αστρονομικά επίπεδα, τα νεύρα που είχαν γίνει κρόσια κάθως δε δούλευε το σκατόπραμα, όλα τελικά πήγαν καλά.

Το project έτοιμο στην ώρα του, η παρουσίαση και η εξέτασή του κομπλέ και το μόνο που έμεινε είναι ο πονοκέφαλος της κούρασης και της αυπνίας...

Πέραν αυτών σήμερα ξαναένιωσα (για πολλοστή φορά) το όμορφο εκείνο συναίσθημα του "καψίματος". Σαββατιάτικα, όλη η πανεπιστημιούπολη κλειστή και στον πρώτο όροφο του cs στο uoi να επικρατεί το αδιαχώρητο. Λίγο ο κακός προγραμματισμός του καθηγητή που μας έβαλε όλους μαζί, λίγο ο κλασσικός έλληνας που αφήνει τα πάντα τελευταία στιγμή, σήμερα επικρατούσε ένας πανικός στη σχολή. (ναι μάνα, την αγαπάω τόσο πολύ τη σχολή μου που και τα σάββατα εκεί την βγάζω :P ). Κόσμος παντού, οι διάδρομοι κατακλυσμένοι από υπολογιστές, laptop, καλώδια, πληκτρολόγια, οθόνες παρατημένες στο έλεος... Η χαρά του καμμένου φοιτητή ένα πράγμα!



"- Σιγά κοπέλα μου, μου πατάς το modem!
-Συγνώμη δε το είδα! Προσπαθούσα να αποφύγω το ποντίκι."

Μέσα στο γενικό χαμό, να και το ατύχημα...

"Μας έπεσε η κεντρική μονάδα!! Διαλύθηκε η κάρτα γραφικών!! Βοήθεια!"
"Μη μασάτε, θα ανοίξουμε ένα υπολογιστή από το εργαστήριο και θα πάρουμε την κάρτα του.
Κανένα πρόβλημα! Έχεις κατσαβίδι;"
"Ναι νομίζω έχω!Είναι στη θήκη του server. Πάρτο!"

Μισή ώρα μετά και αφού ανοίξαμε 2-3 Pc έτσι για το καλό και πάνω από όλα για εκπαιδευτικούς σκοπούς ( ... ) το πρόβλημα λύθηκε. Ήταν κουραστική η μέρα και ατελείωτη αλλά ήταν τρομερή εμπειρία. Και εκτός αυτού επιβεβαιώθηκε για μια ακόμα φορά το ρητό
"Ο καμένος βοηθάει τον συν-καμένο πάντα".

Γενικός απολογισμός.... PASS
Ρημάδα εξεταστική τελειώνεις :-D