Δευτέρα, Ιανουαρίου 28, 2008

Kανόνες Οδήγησης Ελλήνων


# Τα φλας προδίδουν την επόμενη κίνηση σου. Ο γνήσιος Έλληνας οδηγός δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ.


# Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρατάτε απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα διότι στο κενό που αφήσατε μπορεί να «χωθεί» κάποιο άλλο όχημα φέρνοντας σας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση.


# Όσο πιο γρήγορα διασχίσετε ένα κόκκινο φανάρι, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να συγκρουσθείτε με άλλο όχημα.


# Ποτέ μα ποτέ μην ακινητοποιήσετε το όχημα σας σε πινακίδα “STOP”. Τα οχήματα που σας ακολουθούν δεν θα περιμένουν αυτή την αντίδραση σας, με αποτέλεσμα να καρφωθούν» πάνω σας.


# Ποτέ μην κλείσετε το δρόμο σε ένα σαραβαλάκι. Ο οδηγός του δεν έχει τίποτα να χάσει.


# Το φρενάρισμα πρέπει να γίνετε όσο πιο αργά μπορείτε για να σιγουρέψετε την καλή λειτουργία του ABS , το οποίο με τη σειρά του θα σας ανταμείψει με ένα χαλαρωτικό μασάζ του ποδιού σας. Για τους μη κάτοχους ABS είναι μια ευκαιρία να τεντώσουν τα πόδια τους.


# Ποτέ μην προσπερνάτε από αριστερά όταν μπορείτε να το κάνετε από δεξιά. Είναι μια ευκαιρία να γελάσετε καθώς ο οδηγός του οχήματος που μόλις προσπεράσατε τρομάζει.


# Τα όρια ταχύτητας είναι αυθαίρετοι αριθμοί που δίνονται μόνο ως πρόταση και δεν είναι προφανώς εκτελέσιμα στην Ελλάδα.


# Βρίσκεστε στην αριστερή λωρίδα με τρελό μποτιλιάρισμα και δεν υπάρχει χώρος να κινηθείτε ούτε εκατοστό. Ο οδηγός του οχήματος που βρίσκετε ακριβώς από πίσω σας, ο οποίος κορνάρει και αναβοσβήνει τα φώτα, είναι πεπεισμένος πως μπορεί να τα πάει καλύτερα από εσάς, αν ήταν στην θέση σας.


# Μάθετε να αλλάζετε λωρίδες με γρήγορους χειρισμούς. Χάρις στον υπουργό συγκοινωνιών, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη πίστα με τρύπες-κλειδιά οι οποίες έχουν τοποθετηθεί σε καίρια σημεία για να ελέγξουν τα αντανακλαστικά σας.


# Είναι παράδοση στην Ελλάδα να κορνάρεις μόλις ανάψει το πράσινο φανάρι ακόμα και αν είστε πρώτος σ’ αυτό.


# Ποτέ μην κάνεις χώρο σε αντίθετα διερχόμενο όχημα όταν κινείσαι αντίθετα σε μονόδρομο. Ο οδηγός του θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον παράλληλο μονόδρομο, άρα για να κινείτε στον ίδιο δρόμο με εσάς μάλλον το κάνει επίτηδες.


# Θυμηθείτε ότι ο σκοπός κάθε Έλληνα οδηγού είναι να φτάσει πρώτος και θα κάνει ότι χρειαστεί γι αυτό.


# Πάντα θα υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος για τον οποίο εσείς θα βιάζεστε. Αντιθέτως όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί των οχημάτων που θα συναντήσετε στον δρόμο σας δεν έχουν ιδέα γιατί πήραν τους δρόμους σήμερα.


# Το προστατευτικό κράνος φοριέται στον αγκώνα για ανεξακρίβωτους ακόμα λόγους. Σας συμβουλεύουμε να ακολουθήσετε και εσείς τη μόδα.


# Οι προστατευτικές ζώνες είναι επικίνδυνες. Έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι χιλιάδες crash test κάνουν λάθος. Άμα είναι γραπτό σου, θα πας κι ας φοράς ζώνη...


# Ανεξαρτήτως άσματος, το στερεοφωνικό του οχήματος σας πρέπει να παίζει στο φουλ. Με αυτό τον τρόπο διασκεδάζετε τους πεζούς που περιμένουν υπομονετικά πότε θα τους δώσει κάποιος προτεραιότητα να διασχίσουν την διάβαση.


# Οι πεζοί είναι οι κυριότεροι εχθροί των οδηγών, διότι καταλαμβάνουν χώρο στα πεζοδρόμια με αποτέλεσμα να μην μπορούν να σταθμεύσουν αυτοκίνητα και διασχίζουν τους δρόμους αναγκάζοντας τα διερχόμενα οχήματα να ελαττώσουν ταχύτητα.


Πέμπτη, Ιανουαρίου 24, 2008

Για το Βασίλη...

--> Όταν ο Τσακ Νόρις πήρε το καλάμι του και πήγε για ψάρεμα στη Σκωτία, αποκάλυψε το μυστήριο του Λοχ Νες και πήρε το ζωάκι που ψάρεψε στο ενυδρείο του για να κάνει παρέα στο Μόμπι Ντικ και την Όρκα. Φήμες θέλουν να έχει βαλσαμωμένο και τον Ζακ Κουστώ.

---> Ο Τσακ Νόρις δεν κοιμάται. Περιμένει.

--> Ο Τσακ Νόρις έχει μετρήσει ως το άπειρο - δύο φορές.

--> Ο Τσακ Νόρις δεν φοράει ρολόι, γιατί ΑΥΤΟΣ αποφασίζει τι ώρα είναι.

--> Ο Τσακ Νόρις έδωσε στη Μόνα Λίζα το διάσημο χαμόγελό της.

--> Ο Τσακ Νόρις ανακάλυψε μια νέα θεωρία της σχετικότητας που συμπεριλάμβανε πολλαπλά σύμπαντα όπου ο Τσακ Νόρις είναι ακόμα σκληρότερος από αυτό (E=m*Τσακ Νόρις²). Όταν ανακαλύφθηκε από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν και δημοσιεύθηκε, ο Τσακ Νόρις του έριξε γυριστή κλωτσιά στη μάπα. Σήμερα, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είναι γνωστός ως Στήβεν Χώκινγκ...

--> Ο Πλούτωνας είναι στην πραγματικότητα μερικοί Βρετανοί στρατιώτες απ' την Αμερικανική Επανάσταση σε τροχιά γύρω απ' τον Ήλιο από τότε που ο Τσακ τους απογείωσε με την κλωτσάρα του.

--> Αν γράψετε τη λέξη "Τσακ Νόρις" στο Scrabble, θα νικάτε πάντα.

--> Ο Τσακ χρησιμοποιεί και τα 7 γράμματα στο Scrabble. Κάθε φορά.

-->Τι περνάει απ' το μυαλό όλων των θυμάτων του Τσακ Νόρις πριν πεθάνουν; Το παπούτσι του.

--> Ο Τσακ Νόρις μπορεί να νικήσει στο 'Σκορ 4' σε μόνο 3 κινήσεις.

--> Ο Τσακ Νόρις κάποτε έφαγε μια τούρτα πριν προλάβουν να του πουν οι φίλοι του ότι ήταν μια στριπτιζού μέσα.

--> Ο Τσακ Νόρις μπορεί να διαιρέσει με το 0.

--> Εν αρχήν ην το τίποτα... Ύστερα, ο Τσακ Νόρις κλώτσησε αυτό το τίποτα με γυριστή κλωτσιά στα μούτρα και του είπε "Άει χάσου". Αυτή είναι η ιστορία του σύμπαντος.

--> Ο Τσακ Νόρις χρειάζεται 10 λεπτά για να δει το "60 Minutes".

--> Ο Τσακ Νόρις μπορεί να αγγίξει τον MC Hammer.

--> Τίποτα δεν μπορεί να ξεφύγει από την βαρύτητα μιας μαύρης τρύπας, εκτός από τον Τσακ Νόρις.

--> Ο Τσακ Νόρις τις τρώει και λέει ότι έχουν γεύση κοτόπουλο.

--> Όταν ο Μπρους Μπάννερ τσαντίζεται, μετατρέπεται σε Χαλκ. Όταν ο Χαλκ τσαντίζεται, μετατρέπεται σε Τσακ Νόρις.

--> Ο Τσακ Νόρις πήρε την άδεια οδήγησης στην ηλικία των 16. Δευτερολέπτων.

--> Όταν ο Τσακ Νόρις κάνει διαίρεση, δεν υπάρχει υπόλοιπο. Ποτέ.

Δευτέρα, Ιανουαρίου 21, 2008

Κάτω τα χέρια από τη σημαία μας

Η stilvh σε προηγούμενο post μου είπε επι λέξη "μαρεσει το μπλογκ σου αλλα οταν βλεπω την κυματιστη σημαια (σαν τα ρεφλες ενα πραμα) κατι παθαινω....".

Δε με πείραξε απλά με παραξένεψε. Γιατί; Με λένε Εύη, είμαι ελληνίδα και αγαπάω τη χώρα μου. Είναι τόσο ενοχλητικό που έχω μια ελληνική σημαία λοιπόν; Δεν κρύβομαι πίσω απο τη σημαία λέγοντας πως οι Έλληνες είναι ο ανώτατος λαός και όλοι οι άλλοι είναι τιποτένιοι υποστηρίζοντας εθνικιστικές και φασιστικές ιδεολογίες. Ούτε παίρνω μια σημαία, κατεβαίνω σε ένα πανεκπαιδυτικό συλλαλητήριο και καίω τη σημαία διαμαρτυρόμενη για το πανάθλιο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μου. Έχω απλά τη σημαία της χώρας μου. Περίεργο; Ίσως.

Ίσως θα έπρεπε να αλλάξω την εικόνα μου και να βάλω ας πούμε ένα τριανάφυλλο όντας γυναίκα αφού ο πλανήτης έχει συνδέσει την εικόνα της γυναίκας με ένα λουλούδι. Ή να βάλω ένα πόστερ μιας αγαπημένης μου ταινίας. Ή μια εικόνα καταστροφής ως ένδειξη διαμαρτυρίας για όλους τους πολέμους και τις καταστροφές που γίνονται στον πλανήτη. Ή οτιδήποτε άλλο θα περάσει κάποιο μήνυμα που θα αγγίξει την ευαίσθητη πλευρά κάποιου άγνωστου αναγνώστη. Ή απλά μπορώ να πω για ποιό λόγο έχω τη σημαία στο blog μου.

Ζω λίγα χρόνια μιας που τα 22 χρόνια ζωής δε θεωρούνται και πολλά. Απο τη στιγμή που άρχισα να καταλαβαίνω πως λειτουργεί ο κόσμος γύρω μου άρχισα να αντιστέκομαι σε όσα έβλεπα, άκουγα, ένιωθα. Ίσως από βλακεία, ίσως σαν μέρος της εξέλιξης από άβουλο παιδάκι σε σκεπτόμενο ενήλικα. Διάλεξα ένα "στρατόπεδο", ενώθηκα με ανθρώπους που είχαν πάνω κάτω ίδιες απόψεις με μένα ( και αρκετές φορές και αντίστροφα ), άκουγα τι γινόταν γύρω μου και αντιδρούσα κατάλληλα με την περίσταση ( και ναι αρκετές φορές και ανάλογα με το τι θα κέρδιζα για τον εαυτό μου ). Ώσπου μια μέρα κατάλαβα ένα απλό πράγμα. Κατάλαβα πόσο αγαπάω τη χώρα μου. Με το πανάθλιο σύστημα εκπαίδευσης, το ακόμα πιο πανάθλιο σύστημα υγείας, τη μηδενική διαφάνεια σε όλο μα όλο το δημόσιο τομέα και τους αχρειότερους πολιτικούς που θα μπορούσε μια χώρα να έχει. Κάπου εκεί γνώρισα την κλασσική δυστυχώς ελληνική νοοτροπία "Εμ στην Ελλάδα είσαι, τι περίμενες;"

Εκεί πικράθηκα. Για ένα διάστημα έχασα τα λογικά μου αντίβαρα. Για ποιο λόγο να μην κλέψω στις εξετάσεις αφού εδώ είναι Ελλάδα; Γιατί να σπουδάσω αφού μόνο με μέσο και καλές γνωριμίες θα βρω δουλειά; Γιατί να νοιαστώ να παίξω το παιχνιδάκι με τους κανόνες τους όταν κανένας δεν τους ακολουθεί; Δε μου άρεσε ο εαυτός μου ούτε οι σκέψεις που έκανα εκείνο το διάστημα. Κάπου μέσα στο διάστημα αυτό έγιναν άσχημα πράγματα στη χώρα, από πολιτικά σκάνδαλα που είχαν σχέση με την οικονομική απογαλάκτιση της Ελλάδας μέχρι διπλωματικές ταπεινώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο και φυσικές καταστροφές με χαμένες ανθρώπινες ζωές. Κάπου μέσα σε όλα αυτά ξύπνησα. Δε μου αρέσουν οι πολιτικοί της χώρας μου:είναι όλα για σκότωμα. Δε μου αρέσει η υγεία στη χώρα μου:είναι ανύπαρκτη. Δε μου αρέσει η παιδεία στη χώρα μου:είναι τραγική. Δε μου αρέσει η νοοτροπία του έλληνα: δυστυχώς είναι μέσα μου.

Όμως όλα αυτά δεν είναι η Ελλάδα. Για μένα η πατρίδα μου είναι η καλοσύνη που έχουμε μέσα μας. Είναι ο πολιτισμός που είχαν η προγόνοί μας στα χιλιάδες χρόνια ιστορίας που κουβαλάει και η πιο μικροσκοπική πέτρα αυτού του τόπου. Είναι τα ποτάμια αίματος που έχουν ποτίσει την ελληνική γη για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι και ασύδοτοι να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Είναι οι άνθρωποι που με τα έργα και τις πράξεις τους κάναν την Ελλάδα μεγάλη. Είναι η ελπίδα που έχω μέσα μου πως μια μέρα θα ξυπνήσουν κι άλλοι και θα αρχίσουν να αγαπάνε τη χώρα τους. Είναι η σημαία που κυματίζει περίφανη στα ορεινά σύνορά μας. Τι σημασία έχει αν είσαι "πράσινος","κόκκινος","κίτρινος","μπλε"; Έλληνας δεν είσαι; Πως αντέχεις να βλέπεις τη χώρα σου να γονατίζει με ανεργία, ακρίβεια, αμάθεια και να μην αντιδράς; Πως επιτρέπεις στον εαυτό σου να ξεχνάει την ιστορία σου; Πως ισοπεδώνεις τα πάντα με πρόσχημα μια δημοκρατία, μια πολιτική ιδεολογία η απλά την καλοπέρασή σου; Πως το κάνεις αυτό;

Αν η σημαία μου ενοχλεί κάποιον, δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Δεν υποτιμώ ούτε υπερτιμώ κανένα. Δε φανατίζω ούτε φανατίζομαι. Αγαπάω τη χώρα μου και θέλω να την κάνω καλύτερη. Χωρίς να προσβάλω, να απορρίπτω και να διώχνω κανένα. Αν φαίνεται περίεργο να έχω μια ελληνική σημαία στο blog μου, τότε να βάλω και μια στο μπαλκόνι μου. Τότε θα είμαι δύο φορές περίεργη. Και ακόμα μια στο αμάξι μου. Τρεις φορές περίεργη. Είναι λιγάκι χαζό να "σου τη λένε" για τη σημαία της χώρας σου και όχι για ένα t-shirt κάποιου μεταλ συγκροτήματος αμφιβόλου μουσικής ποιότητας.

Ας σοβαρευτούμε επιτέλους.

Υ.Σ.) stilvh, μη το πάρεις προσωπικά αυτό.Ήσουν απλά η αφορμή.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 18, 2008

Οι 3 πιο αγαπημένες μου συνήθειες

Ευχαριστώ την Sanity Loss Era για την πρόσκληση και παραθέτω τις 3 αγαπημένες μου συνήθειες :


1) Αλκοόλ
Σε όλες τις μορφές και εκδόσεις του, το αλκοόλ είναι μια απο τις πιο αγαπημένες μου συνήθειες. Είτε καταπραύνει πόνο, είτε προκαλεί κέφι με τους κολλητούς είτε είναι εκεί για να με βοηθάει να ακούω τις σκέψεις μου. Όχι, δεν είμαι αλκοολική ούτε θα γίνω. Είναι μέσα στον τρόπο ζωής μου και όσο περίεργο και να ακούγεται δεν θέλω να το αλλάξω με τίποτα.


2) Συγγραφή
ή αλλιώς να βγάζω τα σωψυχά μου όπου και όποτε το νιώσω. Παραδέχομαι ότι έχω πρόβλημα με αυτό -έχω το μικρόβιο του συγγραφέα μέσα μου- και όνειρό μου είναι να εκδόσω μια μέρα ένα βιβλίο ( και όσα τύχει να το ακολουθήσουν ). Γράφω σχεδόν καθημερινά από ποιήματα που φαίνονται λογικά μόνο σε μένα, πεζά που μένουν πάντα χωρίς τέλος γιατί είμαι λιγάκι αναποφάσιστη και οτιδήποτε άλλο μπορείς να φανταστείς. Το πιο απίθανο μέρος που έχω γράψει τις σκέψεις μου μέχρι τώρα ήταν ένα πρόχειρο που χρησιμοποιούσα όταν έδινα δομές δεδομένων στο τρίτο έτος μου κατά τη διάρκεια της τελικής εξέτασης...Μπορεί να κόπηκα στο μάθημα άλλα το ποιηματάκι μου ήταν όνειρο!


3) Ταξίδια
είτε πραγματικά είτε φανταστικά. Αγαπάω να ταξιδεύω και απολαμβάνω κάθε στιγμή τους (εκτός από το πακετάρισμα και το ξεπακετάρισμα-αυτό το σιχαίνομαι). Όταν ταξιδεύω νιώθω τόσο ελεύθερη, τόσο δυνατή που είναι απλά απίστευτο αυτό που συμβαίνει. Τις πιο ήρεμες σκέψεις μου τις έχω κάνει κυριολεκτικά στο δρόμο. Θέλω κάποια μέρα να έχω τόσα χρήμματα ώστε να μπορώ να γυρίσω όλο το κόσμο και να γεμίσω με εικόνες και ιδέες. Μέχρι τότε το κάνω με τη φαντασία μου :-p

Πέμπτη, Ιανουαρίου 17, 2008

Emo jokes

Πώς λέγεται το emo που έκοψε τη φράντζα του;
Ημουν...

Τι παθαίνει ένα emo όταν δεν έχει λεφτά για φαγητό;
Λemoκτονεί...

Πόσα emo χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Τρία. Ενα να βάλει την καινούργια και δύο για να γράψουν έναν επικήδειο
για την καμένη...

Ποια η διαφορά μεταξύ μιας κανονικής πίτσας και μιας emo πίτσας;
Η emo πίτσα κόβεται μόνη της...


Y.Σ.) Τα παραπάνω ανέκδοτα τα διάβασα στο site του paparazzi.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 11, 2008

Θεέ μου κάνε να δουλέψει το άτιμο μηχάνημα!

Έχω πραγματικά ξεπεράσει τον εαυτό μου τις τελευταίες μέρες! Έδωσα νέα διάσταση στην τεχνική υποστήριξη. Προκάλεσα νέες έρευνες πάνω στην ψυχολογική διαδρομή του ανθρώπου στον ψηφιακό κόσμο. Άνοιξα νέες ριξικέλευθες οδούς στις φυσικές επιστήμες...

Μέσα σε 3-4 μέρες και ΧΩΡΙΣ να το επιδιώκω, κρασαρα :

1) το microsoft office 2003
2) mozilla 2 k explorer 6
3) windows media player 11
4) windows XP professional
5) nero 7
6) messenger 8.1
7) έκαψα κάμποσα pixel της άλλοτε πανέμορφης sony tft moy
8) κατέστρεψα εντελώς και παναθλίως το project μου για το πολυεπίπεδο perceptron
9) κατέστρεψα το σύστημα δανεισμού της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου
10) έκαψα την τοστιέρα και την κάρτα ήχου μου
11) χάλασα την τελευταία πρίζα που λειτουργούσε στο σαλόνι

Μέτα από όλα αυτά......................
ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ,ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙ ΝΑ ΦΥΓΩ!!


Υ.Σ.) Πιστεύω ειλικρινά πως με έχουν ματιάσει. Όποιος έχει υπόψιν του καλό εξορκιστή μέντιουμ / ψυχαναλυτή / τεχνικό υπολογιστών / ηλεκτρολόγο παρακαλείται να επικοινωνήσει μαζί μου πάραυτα. Λόγος σοβαρότατος.

Υ.Σ.2) Αν το κακό συνεχιστεί πρέπει να μου απαγορευτεί οποιαδήποτε επαφή με παντώς
είδους ηλέκτρονική συσκευή για το καλό μου και για το καλό της ανθρωπότητας.

Τρίτη, Ιανουαρίου 08, 2008

Φίλοι και ζωή

Λένε πως στη ζωή πρέπει να δίνεις σημασία μόνο σε ανθρώπους που σε αγαπάνε και σε νοιάζονται. Πως λίγοι άνθρωποι θα μοιραστούν μαζί σου τα προβλήματα και τις ανησυχίες σου και θα είναι δίπλα σου no matter what.

Λένε πως στη ζωή σου θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους με τους οποίους θα κάνεις παρέα, χαβαλέ, θα κλάψεις και θα γελάσεις. Πως αρκετοί από αυτούς σε κάποιο σημείο θα θελήσουν να σε εκμεταλλεύτουν, να σε κοροιδέψουν ακόμα και να σε πληγώσουν είτε το θέλουν είτε όχι.

Είμαι τυχερή που έζησα και τις δύο όψεις του νομίσματος, άσχετα με την κατάληξη τώρα. Γι'αυτό αφιερωμένο το τραγουδάκι και η ζωή συνεχίζεται.

"Είναι κάτι σταυροδρόμια μαγεμένα
που συναντιόμαστε και ύστερα χανόμαστε
πόσες φορές δεν έκλαψα για σένα
που ζήσαμε μαζί τόσα πολλά
και πια δε γνωριζόμαστε,
δε γνωριζόμαστε

Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με

Μαργαριταρένια μου, φεγγαρολουσμένη
δεν ήξερες, δεν ήξερα και παιδευτήκαμε
αυτό που μας ανήκει το κάνουμε κομμάτια
δεν έφτανε η αγάπη που ορκιστήκαμε,
χαθήκαμε

Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με

Καινούργιους φίλους και παρέες προσπαθήσαμε
πως θα 'ναι όλα πιο δύσκολα πρέπει ν' αποφασίσω
μ' απ' όλα περισσότερο αυτό που με πειράζει
είναι την απουσία σου πως πάω να συνηθίσω
πως πάω να συνηθίσω

Νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και σκέπασέ με
νύχτωσε νύχτα, νύχτωσε και παρηγόρησέ με"

Είναι πολύ σοφό αυτό που λέει ο στίχος. Όλη μας η ζωή είναι μια συνήθεια.
Και δυστυχώς συνήθισα την απουσία σου.

Σάββατο, Ιανουαρίου 05, 2008

(Επι) Στροφή στην καθημερινότητα

Διακοπές τέλος... Πρέπει να ανασυνταχτώ και να ξαναμπώ στην καθημερινή ρουτίνα μου που τόσο πολύ μου έλειψε... Πρέπει να αρχίσω ξανά να τρέχω πάνω κάτω για να προλάβω υποχρεώσεις, παραδόσεις, εργασίες και deadlines... Πρέπει να ξαναγίνω το κουρδιστό στρατιωτάκι που αν δεν έχει προγραμματίσει τα πάντα από πριν στο τέλος δε προλαβαίνει να κάνει τίποτα σωστά...

Δε θέλω!! Πες το έλλειψη κουράγιου, μετα-γιορτινή κατάθλιψη, ανωριμότητα...
Ας καταργήσουμε τις γιορτές.. Έτσι δε θα με στεναχωρεί τόσο πολύ το τέλος τους.

Τετάρτη, Ιανουαρίου 02, 2008

Υπάρχω

"Υπάρχω
κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω,
σκλάβα τη ζωή σου θά' χω
κι ας βαδίζουμε σε δρόμους χωριστούς.

Υπάρχω
μέσ' στα μάτια σου που κλαίνε,
μέσ' στα χείλη σου που καίνε
και θα υπάρχω στα τραγούδια που θ' ακούς.

Είμαι της ζωής σου ο ένας,
δε με σβήνει κανένας
κι αν με άλλους μιλάς
κι ώρες-ώρες γελάς
κατά βάθος πονάς,
γιατί σκέφτεσ' εμένα.

Είμαι και αρχή και φινάλε
και στη σκέψη σου βάλε
πως αν κάνεις δεσμό
μέσ' σε λίγο καιρό
θα χωρίσεις γιατί
θα υπάρχω εγώ.

Υπάρχω,
στη χαρά σου και στη λύπη
η μορφή μου δε θα σου λείπει
κι ούτε πρόκειται ποτέ να ξεχαστώ.

Υπάρχω
μέσ' στην τύχη σου που βρίζεις,
στο μυαλό σου που ζαλίζεις
με τσιγάρο μ' αναμνήσεις και πιοτό.

Είμαι..."

Αδυναμία μου, η ιστορία θα με δικαιώσει :-p