Πτυχίο - Μέρος 2ο

Μικρές Όμορφες Στιγμές Δόξας κ Λόξας...

Ένα όμορφο απόγευμα, εκεί που καιγόμουν στο cs του uoi στα πρώην XP, πρώην debian και νυν...(λειτουργικό που κανένας δε νοιάζεται πως λέγεται αρκεί να έχει internet το εργαστήριο), μπουκάρουν μέσα τα παιδιά...

-Τα 'μαθες;Τα 'μαθες;Βγήκαν οι βάσεις!!Κοπήκαμε!
-Όχι ρε γαμώτο!!Ήθελα να τελειώσω φέτος...Θα πάω να δω τι έχω γράψει.

Σηκώνομαι αργά αργά, παρατάω με βαριά καρδιά το poker-ακι που έπαιζα online στο zoo και πηγαίνω στο γραφείο του τρόμου...


Όπως όλα τα γραφεία/κάστρα τρόμου έχουν τον δράκο τους, η δικιά μου είχε απέξω το μεταπτυχιακό της.



-Αλτ!!Για να περάσεις στα ιδιαίτερα διαμερίσματα της βασίλισσας, πρέπει να μου δώσεις τον κωδικό!
-Εχμ...DataBases rule;
-Όχι!!Δοκίμασε πάλι.
-Εχγ..."Σκήμα";
-Όχι!!Έχεις μια προσπάθεια ακόμα!
-Γλουπ!Εμμ..."I love playmobil";
-Σωστά!Πέρασε!!

Ανακουφισμένη που πέρασα τα εύκολα (έστω και με δυσκολία..), προχώρησα στα "ιδιαίτερα"...Ο χώρος ήταν μικρός. Παντού σκορπισμένα βιβλία, τσαλακωμένα χαρτιά και μια ανατριχίλα σε έπιανε απο την πόρτα κιόλας...Πίσω από το γραφείο-εργαλείο βασανιστηρίου καθόταν η βασίλισσα...



-Πως τολμάς να διαταράσεις την ησυχία μου; Τι θέλεις;Έχω πολύ πιο σημαντικά πράγματα να κάνω απο το να ασχολούμαι μαζί σου!
-Εεεε...να...ήθελα να δω το γραπτό μου. Αν αυτό είναι δυνατόν και δε σας είναι
κόπος....(κοκκινίζω)
-Χμμ...Για να είσαι εδώ σημαίνει πως πέρασες το φρουρό μου άρα ήξερες το μυστικό σύνθημα και έχεις το θάρρος να μου μιλήσεις..Ας πάει στα κομμάτια.


Ανοίγει ένα συρτάρι και βγάζει το περιβόητο γραπτό.Το κοιτάει μισό δευτερόλεπτο και το πετάει.Οι σφυγμοί μου έχουν πιάσει τους 180
"δε θα χρειαστεί να πάω και γυμναστήριο το απόγευμα!"


-Έισαι τραγική! Αυτά που έγραψες είναι για τα πανηγύρια! Δεν υπάρχει περίπτωση να σε περάσω στον αιώνα τον άπαντα!
-Μα,έτσι το κάναμε στο μάθημα.Γιατί είναι λάθος;
-Τολμάς και μου αντιμιλάς!Δεν έχεις ιδέα για το μάθημα.Κι όπως σε κόβω δεν θα αποκτήσεις ΠΟΤΕ! Καλύτερα να πιάσεις δουλεία σε κανα τσίρκο.Έτσι θα πληρώνεσαι που οι άλλοι θα γελάνε με τα χάλια σου.

"Ρε γαμ...Δεν έπρεπε να βάλω μπλε.Ξέρω ότι έχει κόλλημα με πράσινους ήλιους και άλογα!"

-Έχετε ξεπεράσει κάθε όριο!Πως μιλάτε έτσι;Μπορεί να είστε η καθηγήτρ...η βασίλισσα αλλά κι εμείς ο φτωχός λαός έχουμε αισθήματα.Δεν μπορείτ..
-ΜΗ μιλάς!! Van Helshing!! ΟΛΗ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ!!






Με το θέαμα του Van Helshing να με πλησιάζει, θυμάμαι οτι είμαι απόγονος του spiderman κατα το 1/16 και κάνοντας μια κίνηση αλα matrix μπουκάρω έξω από το παράθυρο. Μαλακία μου μιας και βρισκόμασταν στο 2ο όροφο...Επειδή όμως ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη λιγότερο από το νοικοκύρη για καλή μου τύχη εκείνη τη στιγμή περνούσαν κάτι φιλαράκια (απο το piratebay.com που είχαμε κατεβάσει κάτι server τις προάλλες ντε) με το σκάφος τους από την τάφρο του γραφείου. Και έτσι προσγειώνομαι πάνω σε κάτι παρατημένα σκηνιά. Ευτυχώς.




-Εύη;!Απο που ήρθες εσύ;;
-Δεν είχα τι να κάνω και είπα να πέσω απο τα σύννεφα!Εσείς πως απο δω;;
-Να μωρε, κατά Μύκονο μεριά πάμε.Μας έχει καλέσει ο Πέτρος ο πελεκάνος για ουζάκι.Απλά περάσαμε απο δω πρώτα να δούμε τι κάναμε μεταφραστές.
-Πάλι καλά!Με σώσατε!Πως πήγε μεταφραστές;;
-Εσύ πως λες;Με τέτοιο ενδιάμεσο που έβαλε ξανά κουβά...
-Δε βαριέσαι θα έρθουν καλύτερες μέρες...και κώδικες...

Ένω γινόταν αυτά, ξαφνικά σειρήνες και φωνές!!Φώτα δυνατά πάνω μας και ελικόπτερα χαλούσαν τον κόσμο.Βάζω το χέρι μου στα μάτια να σταματήσω το φως και τι βλέπω...


Τα ακτοπλοικά τσιράκια της Cleopit!!

"Όχι ρε γαμ...!Την βάψαμε!!"

-Σηκώστε τα χέρια ψηλά!Είστε περικυκλωμένοι!Δεν υπάρχει διέξοδος καμία!

Δεν είχαμε και πολλές επιλογές κι έτσι καταλήξαμε ομαδικώς στα μπουντρούμια του cs του uoi να διαβάζουμε παρέα με το Zombie-καλώ-πάντα-το-ασανσερ-στο-υπόγειο- προσδοκώντας την πτυχιακή εξεταστική, ανάσταση νεκρών και την επέμβαση της ΕΕ για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.


Υ.Σ.1) Τα παραπάνω δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα (και αν έχουν θα πω στο δικαστήριο οτι δεν το έκανα εγω).

Υ.Σ.2) Η πειρατεία ορισμένες φορές μπορεί να σου "σώσει" τη ζωή.

Υ.Σ.3) No playmobil was harmed during this story.(το ένα που έπρεπε δυστυχώς τη γλύτωσε)