Διακοπές τέλος... Πρέπει να ανασυνταχτώ και να ξαναμπώ στην καθημερινή ρουτίνα μου που τόσο πολύ μου έλειψε... Πρέπει να αρχίσω ξανά να τρέχω πάνω κάτω για να προλάβω υποχρεώσεις, παραδόσεις, εργασίες και deadlines... Πρέπει να ξαναγίνω το κουρδιστό στρατιωτάκι που αν δεν έχει προγραμματίσει τα πάντα από πριν στο τέλος δε προλαβαίνει να κάνει τίποτα σωστά...
Δε θέλω!! Πες το έλλειψη κουράγιου, μετα-γιορτινή κατάθλιψη, ανωριμότητα...
Ας καταργήσουμε τις γιορτές.. Έτσι δε θα με στεναχωρεί τόσο πολύ το τέλος τους.
2 σχόλια:
Ας καταργησουμε τις υποχρεωσεις!
Και μετά το Χριστουγενιάτικο/1οχρονιάτικο τραπέζι πως πηγαίνεις δουλειά με γεμάτο στομάχι? Ε? Μου λες? Εγώ λέω πάλι να καταργηθούν τα κάλαντα γιατί μου σπαν τα νεύρα!
Δημοσίευση σχολίου