Πέμπτη, Ιουνίου 26, 2008

Το τέλειο σάντουιτς

Το τέλειο σάντουιτς δια των μαθηματικών επιχείρησαν να δημιουργήσουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Bristol της Μ. Βρετανίας, καταλήγοντας στην ιδανική δοσολογία των προϊόντων που περιλαμβάνει βάσει εξίσωσης.

Στην εξίσωση που δημιούργησαν υπάρχουν εννέα μεταβλητές προκειμένου να δημιουργηθεί το τέλειο σάντουιτς με τυρί.

Ο μαθηματικός τύπος είναι W=[1 + ((bd)/6.5)) - s + ((m-2c)/2) + ((v+p)/7t)] (100 + l/100).

Όπως εξηγείται, όπου W είναι το πάχος του τσένταρ σε χιλιοστά, b το πάχος του ψωμιού και d η σύστασή του, s είναι η ποσότητα της μαργαρίνης ή του βουτύρου και m ο όγκος της μαγιονέζας. Οι άλλες παράμετροι που λαμβάνονται υπόψη είναι οι ποσότητες από το μαρούλι (I), τις πίκλες (p) και την τομάτα (v).

Όπως έγινε γνωστό για την έρευνα του καθηγητή Τζεφ Νιούτ χρησιμοποιήθηκαν ανθρώπινα πειραματόζωα και περίπλοκα εργαλεία μέτρησης για να μελετηθούν πολλές εκατοντάδες είδη τσένταρ.

Επίσης για α εντοπισθεί, σύμφωνα πάντα με τη γεύση και την υφή, η απαραίτητη ποσότητα αναλόγως των διαφόρων προστιθέμενων συστατικών.


ΥΣ) Μάνααααα!Πιάσε τη ζυγαριά ακριβείας...Θέλω μόνο τέλεια σάντουιτς απο δω και πέρα.. :)

Η δουλειά δεν είναι ντροπή..

Μία δασκάλα του δημοτικού ρώταγε κάποτε τα παιδιά με τι ασχολούνται οι γονείς τους:
- "Εσένα Γιωργάκη η μαμά σου τι κάνει όλη μέρα;"
Ο Γιωργάκης σηκώθηκε όρθιος και είπε με πολλή περηφάνια:
- "Είναι οδοντογιατρός κυρία!"
- "Εσένα Μαρία οι δικοί σου γονείς με τι ασχολούνται;", ρώτησε στη συνέχεια ένα κοριτσάκι που φαινότανε κάπως φοβισμένο.
Αυτό σηκώθηκε και διστακτικά ψιθύρισε:
- "Είναι ταχυδρόμος ο μπαμπάς μου κυρία και η μαμά μου δεν δουλεύει".
- "Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τη δουλειά που κάνουν οι γονείς μας", είπε η δασκάλα θέλοντας να την εμψυχώσει. "Εσένα Τοτέ τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου;", συνέχισε.
Ο Τοτός πετάχτηκε επάνω και με ζωηρό και περήφανο ύφος έριξε τη βόμβα:
- "Εμένα κυρία ο μπαμπάς μου δουλεύει πιανίστας σε μπουρδέλο!"
Κάγκελο η δασκάλα! Το ίδιο απόγευμα η δασκάλα πάει στο σπίτι του Τοτού και χτυπάει αποφασιστικά το κουδούνι. Η πόρτα άνοιξε και στο κατώφλι φάνηκε ο περιβόητος μπαμπάς.
- "Συγνώμη που σας ανησυχώ, αλλά έχω σοβαρό πρόβλημα με το μικρό. Ισχυρίζεται ότι δουλεύετε πιανίστας σε μπουρδέλο και μάλιστα υπερηφανεύεται γι' αυτό! Τι έχετε να πείτε;"
- "Κοιτάτε να δείτε", άρχισε να λέει χαμογελώντας ο πατέρας του Τοτού, "στην πραγματικότητα είμαι αναλυτής προγραμματιστής πληροφοριακών συστημάτων, εξειδικευμένος σε θέματα επικοινωνίας πρωτοκόλλου TCP/IP σε περιβάλλον UNIX, και σε ανάπτυξη εφαρμογών με χρήση νέων τεχνολογιών κατανεμημένων συστημάτων αρχιτεκτονικής CORBA, σε περιβάλλοντα αντικειμενοστραφών σχεσιακών βάσεων δεδομένων OODBMS και σε χρήση εργαλείων Business Objects σε μια εταιρεία επιεικώς απαράδεκτη. Ε! πως να το πω αυτό σε ένα 7χρονο παιδάκι;;;"

Πέμπτη, Ιουνίου 19, 2008

Ισοκράτης

"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία"

Ισοκράτης,436 π.Χ-338 π.Χ

Αχ και να ήξερε μόνο πόσο προφητικά ήταν τα λόγια του...

Τρίτη, Ιουνίου 17, 2008

Όσο δεν γυρνάει ο τροχός

Μπορώ να πω οτι ήταν η ώρα του..Τόση χαρά πάντα ακολουθείται απο λύπη και στενωχώρια.Είναι νόμος.Καλά ήταν όσο κράτησε δε λέω,παράπονο δεν έχω.Μόνο που έχω κουραστεί.Στα 23 μου και έχω σιχαθεί τη ζωή.Απαιτήσεις,κανόνες,άγραφοι νόμοι,πρέπει..Σιγουρα έχω γεννηθεί σε λάθος εποχή.Ίσως η γενιά μου είναι άτυχη.Ίσως έκανα κάτι εγώ λάθος.Ίσως ο στόχος της ζωής μου να γίνω ευτυχισμένη είναι ουτοπικός όπως είπε μια φίλη μου σήμερα.Δε μπορώ να το δεχτώ και δε θέλω να το δεχτώ πως η ζωή είναι μόνο επιβίωση. Δεν έχει νόημα έτσι,δεν έχει αξία,σκοπό.Έχω σιχαθεί μια ζωή να εξετάζομαι από άλλους ανθρώπους (άσχετα τι βαθμό θα έπαιρναν οι ίδιοι) και να κόβομαι μια ζωή στις λεπτομέριες.Είτε είναι εξετάσεις,είτε είναι συμπεριφορές ακόμα και οικογενειακές αλληλεπιδράσεις.Δε μπορούμε να δούμε ή να δεχτούμε τα δικά μας άσχημα και για να νιώσουμε καλύτερα ισοπεδώνουμε όποιον βρούμε μπροστά μας που είναι "εύκολος στόχος" για τα δικά μας στραβά,τα δικά μας λάθη,τα δικά μας άσχημα.Δε βρίσκω νόημα σε αυτή τη ζωή.Το εύκολο είναι να κατηγορήσεις τον άλλο.Να του χτυπάς με κακία τα σφάλματα και τις αδυναμίες του.Όταν όμως πρέπει να παραδεχτείς το δικό σου σφάλμα...Δύσκολο ε;Και απο την άλλη αν τυχόν βρείς το θάρρος και κάνει την παραδοχή-εξομολόγηση των δικών σου "αμαρτιών" κάνεις ένα ακόμα μεγαλύτερο λάθος..Να περιμένεις κατανόηση,συγχώρεση, αγάπη.Σήμερα δεν πρέπει καν να δείξεις την παραμικρή αδυναμία.Θα πέσουν όλοι πάνω σου και θα σε λιώσουν.Δε δικαιούσαι να έχεις αδυναμίες.Είσαι το προγραμματισμένο και άβουλο αντικείμενο που έχει ένα όνομα και ένα νούμερο.Θα κάνεις αυτά που πρέπει εξ ορισμού να κάνεις γιατί διαφορετικά θα σταματήσει να γυρίζει το σύμπαν.Αλίμονό σου αν τολμήσεις να προβάλεις μια δική σου επιθυμία,ένα κρυφό πόθο,ένα θέλω σου.Δεν έχεις τέτοιο δικαίωμα.Δε θα γίνεις "ευτυχισμένος" έτσι.Ξέρουν αυτοί που στα χώνουν καλύτερα απο σένα.Έχεις πολλές επιλογές ναι.Έτσι σου πιπιλάνε το μυαλό από τη βρεφική σου ηλικία.Μπλέ χάπι - κόκκινο χάπι.Αυτό που δε σου λένε είναι πως ακόμα και αυτή η επιλογή σου είναι ψεύτικη.Είναι όλα προκαθορισμένα πάρτο χαμπάρι.Ότι και να διαλέξεις δεν έχει σημασία.Μπλέ χάπι;Ωραία.Άμα δεις οτι δε σου κάνει δε μπορείς να κάνεις πίσω.Κόκκινο χάπι;Πανέμορφα!Ευχαριστούμε που παίξατε,ο δρόμος του περιθορίου είναι πρώτη πόρτα αριστερά.Αυτό που δεν ξέρεις είναι οτι στην ουσία σου δίνουν το χάπι του θέλουν αυτοί.Το τυλίγουν σε όμορφες κορδελίτσες,μέσα σε πολύχρωμα κουτάκια και εσύ το ζώον χαίρεσαι και από πάνω γιατί "έκανα την επιλογή μου".Μισώ τον προγραμματισμό σε κάθε πράξη της ζωής μου.Δημιουργείται ένα σχετικό χάος έτσι δε λέω αλλά τουλάχιστον κοιμόμουνα πιο εύκολα τα βράδια.Όταν όμως είναι όλη σου η ζωή προκαθορισμένη από την πρώτη πράξη,ποιό το ενδιαφέρον σου τότε να μείνεις στο θέατρο μέχρι να πέσει η αυλαία;Είναι γελοίο χάσιμο χρόνου να προσποιείσαι ότι απολαμβάνεις κάτι που μισείς ολόψυχα.Για να μην πω οτι είναι άσκοπο και επαναληφθώ.Πάντα πίστευα πως η ζωή είναι το άθροισμα των αποφάσεων που παίρνει ένας άνθρωπος.Καλές ή κακές,σοβαρές ή όχι είναι δικές του επιλογές.Και πίστευα ακόμα πως αν δε σου άρεσε μια επιλογή σου μπορούσες να την αλλάξεις.."Έχεις το χαρτί και τα χρώματα,ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα..."Δεν είναι τόσο απλό το θέμα.Δεν έχεις ούτε το ένα,ούτε το άλλο.Πρέπει να πουλήσεις την ψυχή σου κομμάτι-κομμάτι σε πολλούς διαβόλους για να κατορθώσεις να αγοράσεις και το χαρτί και τα χρώματα.Πρέπει να ξεχάσεις αυτά που πιστεύεις ή που νομίζεις οτι πιστεύεις,να πουληθείς σαν φτηνή πόρνη για να φτάσεις στο σημείο να ζωγραφίσεις τον κόσμο που ονειρεύεσαι στα κρυφά το βράδυ και δε το λες σε κανένα μη τυχόν σου κλέψει το όνειρο.Κι όταν καταφέρεις να φτάσεις στο σημείο να ξεκινήσεις τον πίνακα,τραβάς δύο μαύρες γραμμές γιατί η ψυχή σου δεν υπάρχει πια.Δε χρειάζεσαι κανένα απο τα χρώματα που ξεπουλήθηκες για να αγοράσεις.Δε σου κάνει καμία αίσθηση το κόκκινο,το κίτρινο,το πράσινο.Μόνο το μαύρο είναι το χρώμα που μπορείς να αντέξεις,το χρώμα που σε μάθανε να αντέχεις.Σιγά σιγά τα όνειρα σου χάνονται,όχι γιατί δε προσπαθείς να τα κρατήσεις μα γιατί στα σκοτώνουν.Φυσικά πάντα για το δικό σου το καλό.Γιατί αυτοί ξέρουν..Αυτοί που ποτέ δε μπήκαν στην ψυχή σου,που ποτέ δε μπόρεσαν να καταλάβουν τις πράξεις σου,αυτοί που έχουν ίδη τραβήξει τις δικές τους μαύρες γραμμές στο δικό τους πίνακα.Όχι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.Ούτε να αλλάξεις κάτι,ούτε να δημιουργήσεις κάτι.Κάνε μόνο το λιγότερο επίπονο για σένα..Σκύψε το κεφάλι ξανά,ξέχνα ότι είσαι άνθρωπος,μη φέρεις ποτέ σου αντίρρηση σε τίποτα.Υποτάξου στα σκατά που σου λένε. Δεν πιάνει εύκολα άλλο χρώμα πάνω στο μαύρο.

Τρίτη, Ιουνίου 10, 2008

Ξανά για σένα :)

Mad about you
Hooverphonic

Feel the vibe, feel the terror, feel the pain
Its driving me insane

I cant fake

For God sakes why am i

Driving in the wrong lane

Trouble is my middle name

But in the end Im not too bad

Can someone tell me if its wrong to be so mad about you

Mad about you

Mad

Are you the fishy wine that will give me

A headache in the morning

Or just a dark blue land mine

Thatll explode without a decent warning

Give me all your true hate

And Ill translate it in our bed

Into never seen passion, never seen passion

That it why I am so mad about you

Mad about you

Mad about you

Mad

Trouble is your middle name

But in the end youre not too bad

Can someone tell me if its wrong to be

So mad about you

Mad about you

Mad

Give me all your true hate

And Ill translate it in your bed

Into never seen passion

That is why I am so mad about you

Mad about you


Σημ1:Αφιερωμένο...
Σημ2:WoW!!! Έφτασα τις 100 αναρτήσεις!!!
Ευχαριστώ που με ανέχεστε και που με σχολιάζετε από τη μέρα που ξεκίνησα να γράφω.