Υπνοβασία

Ξύπνησα το βαθύ μου ύπνο και έλειπες
Λαθρεπιβάτης των ονείρων μου χωρίς μοίρα
Είναι σκληρό να θαρρείς πως έχω ξεχάσει τα γέλια του χειμώνα.

Σηκώθηκα αργά δίχως άνεση
Ο ήλιος μούντος,στεγνός,άχαρος
Το φως της ζωής το πήρες μαζί σου.

Έκανα το χρέος μου σαν τακτικός άνθρωπος
Περίμενα,έπαιξα,έχασα...
Όπως έπρεπε έγιναν όλα.

Μένω και συνεχίζω χωρίς όραμα
Λέξεις,σκέψεις και αποφάσεις άλλων με κυβερνάνε
Χρόνια τώρα θεατής στο έργο του μυαλού μου.

Δε μπορείς ή μήπως πάλι ναι;
Φοβάσαι ή έχεις χάσει το δρόμο σου;
Περπατάς τα βήματά σου ή ακολουθείς τη νέμεση;
Με βλέπεις που κλαίω;
Με ακούς που φωνάζω;
Με νιώθεις που ραγίζω;
Είσαι εδώ ή μιλώ με σκιές;
Όταν φτάσεις στην κόλαση κοίτα γύρω σου
Είμαι εδώ και σε περιμένω...