Όσο δεν γυρνάει ο τροχός

Μπορώ να πω οτι ήταν η ώρα του..Τόση χαρά πάντα ακολουθείται απο λύπη και στενωχώρια.Είναι νόμος.Καλά ήταν όσο κράτησε δε λέω,παράπονο δεν έχω.Μόνο που έχω κουραστεί.Στα 23 μου και έχω σιχαθεί τη ζωή.Απαιτήσεις,κανόνες,άγραφοι νόμοι,πρέπει..Σιγουρα έχω γεννηθεί σε λάθος εποχή.Ίσως η γενιά μου είναι άτυχη.Ίσως έκανα κάτι εγώ λάθος.Ίσως ο στόχος της ζωής μου να γίνω ευτυχισμένη είναι ουτοπικός όπως είπε μια φίλη μου σήμερα.Δε μπορώ να το δεχτώ και δε θέλω να το δεχτώ πως η ζωή είναι μόνο επιβίωση. Δεν έχει νόημα έτσι,δεν έχει αξία,σκοπό.Έχω σιχαθεί μια ζωή να εξετάζομαι από άλλους ανθρώπους (άσχετα τι βαθμό θα έπαιρναν οι ίδιοι) και να κόβομαι μια ζωή στις λεπτομέριες.Είτε είναι εξετάσεις,είτε είναι συμπεριφορές ακόμα και οικογενειακές αλληλεπιδράσεις.Δε μπορούμε να δούμε ή να δεχτούμε τα δικά μας άσχημα και για να νιώσουμε καλύτερα ισοπεδώνουμε όποιον βρούμε μπροστά μας που είναι "εύκολος στόχος" για τα δικά μας στραβά,τα δικά μας λάθη,τα δικά μας άσχημα.Δε βρίσκω νόημα σε αυτή τη ζωή.Το εύκολο είναι να κατηγορήσεις τον άλλο.Να του χτυπάς με κακία τα σφάλματα και τις αδυναμίες του.Όταν όμως πρέπει να παραδεχτείς το δικό σου σφάλμα...Δύσκολο ε;Και απο την άλλη αν τυχόν βρείς το θάρρος και κάνει την παραδοχή-εξομολόγηση των δικών σου "αμαρτιών" κάνεις ένα ακόμα μεγαλύτερο λάθος..Να περιμένεις κατανόηση,συγχώρεση, αγάπη.Σήμερα δεν πρέπει καν να δείξεις την παραμικρή αδυναμία.Θα πέσουν όλοι πάνω σου και θα σε λιώσουν.Δε δικαιούσαι να έχεις αδυναμίες.Είσαι το προγραμματισμένο και άβουλο αντικείμενο που έχει ένα όνομα και ένα νούμερο.Θα κάνεις αυτά που πρέπει εξ ορισμού να κάνεις γιατί διαφορετικά θα σταματήσει να γυρίζει το σύμπαν.Αλίμονό σου αν τολμήσεις να προβάλεις μια δική σου επιθυμία,ένα κρυφό πόθο,ένα θέλω σου.Δεν έχεις τέτοιο δικαίωμα.Δε θα γίνεις "ευτυχισμένος" έτσι.Ξέρουν αυτοί που στα χώνουν καλύτερα απο σένα.Έχεις πολλές επιλογές ναι.Έτσι σου πιπιλάνε το μυαλό από τη βρεφική σου ηλικία.Μπλέ χάπι - κόκκινο χάπι.Αυτό που δε σου λένε είναι πως ακόμα και αυτή η επιλογή σου είναι ψεύτικη.Είναι όλα προκαθορισμένα πάρτο χαμπάρι.Ότι και να διαλέξεις δεν έχει σημασία.Μπλέ χάπι;Ωραία.Άμα δεις οτι δε σου κάνει δε μπορείς να κάνεις πίσω.Κόκκινο χάπι;Πανέμορφα!Ευχαριστούμε που παίξατε,ο δρόμος του περιθορίου είναι πρώτη πόρτα αριστερά.Αυτό που δεν ξέρεις είναι οτι στην ουσία σου δίνουν το χάπι του θέλουν αυτοί.Το τυλίγουν σε όμορφες κορδελίτσες,μέσα σε πολύχρωμα κουτάκια και εσύ το ζώον χαίρεσαι και από πάνω γιατί "έκανα την επιλογή μου".Μισώ τον προγραμματισμό σε κάθε πράξη της ζωής μου.Δημιουργείται ένα σχετικό χάος έτσι δε λέω αλλά τουλάχιστον κοιμόμουνα πιο εύκολα τα βράδια.Όταν όμως είναι όλη σου η ζωή προκαθορισμένη από την πρώτη πράξη,ποιό το ενδιαφέρον σου τότε να μείνεις στο θέατρο μέχρι να πέσει η αυλαία;Είναι γελοίο χάσιμο χρόνου να προσποιείσαι ότι απολαμβάνεις κάτι που μισείς ολόψυχα.Για να μην πω οτι είναι άσκοπο και επαναληφθώ.Πάντα πίστευα πως η ζωή είναι το άθροισμα των αποφάσεων που παίρνει ένας άνθρωπος.Καλές ή κακές,σοβαρές ή όχι είναι δικές του επιλογές.Και πίστευα ακόμα πως αν δε σου άρεσε μια επιλογή σου μπορούσες να την αλλάξεις.."Έχεις το χαρτί και τα χρώματα,ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα..."Δεν είναι τόσο απλό το θέμα.Δεν έχεις ούτε το ένα,ούτε το άλλο.Πρέπει να πουλήσεις την ψυχή σου κομμάτι-κομμάτι σε πολλούς διαβόλους για να κατορθώσεις να αγοράσεις και το χαρτί και τα χρώματα.Πρέπει να ξεχάσεις αυτά που πιστεύεις ή που νομίζεις οτι πιστεύεις,να πουληθείς σαν φτηνή πόρνη για να φτάσεις στο σημείο να ζωγραφίσεις τον κόσμο που ονειρεύεσαι στα κρυφά το βράδυ και δε το λες σε κανένα μη τυχόν σου κλέψει το όνειρο.Κι όταν καταφέρεις να φτάσεις στο σημείο να ξεκινήσεις τον πίνακα,τραβάς δύο μαύρες γραμμές γιατί η ψυχή σου δεν υπάρχει πια.Δε χρειάζεσαι κανένα απο τα χρώματα που ξεπουλήθηκες για να αγοράσεις.Δε σου κάνει καμία αίσθηση το κόκκινο,το κίτρινο,το πράσινο.Μόνο το μαύρο είναι το χρώμα που μπορείς να αντέξεις,το χρώμα που σε μάθανε να αντέχεις.Σιγά σιγά τα όνειρα σου χάνονται,όχι γιατί δε προσπαθείς να τα κρατήσεις μα γιατί στα σκοτώνουν.Φυσικά πάντα για το δικό σου το καλό.Γιατί αυτοί ξέρουν..Αυτοί που ποτέ δε μπήκαν στην ψυχή σου,που ποτέ δε μπόρεσαν να καταλάβουν τις πράξεις σου,αυτοί που έχουν ίδη τραβήξει τις δικές τους μαύρες γραμμές στο δικό τους πίνακα.Όχι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.Ούτε να αλλάξεις κάτι,ούτε να δημιουργήσεις κάτι.Κάνε μόνο το λιγότερο επίπονο για σένα..Σκύψε το κεφάλι ξανά,ξέχνα ότι είσαι άνθρωπος,μη φέρεις ποτέ σου αντίρρηση σε τίποτα.Υποτάξου στα σκατά που σου λένε. Δεν πιάνει εύκολα άλλο χρώμα πάνω στο μαύρο.