Επιστροφή....

...ξανά στην καθημερινότητα,στην ρουτίνα,στις υποχρεώσεις...Μου φαίνεται πως τελικά η ζωή είναι ένας κύκλος (το κλισέ) αλλά πιο πολύ ως ένας κύκλος επισοδείων.Εξηγώ: Η ζωή είναι μια σειρά όπου ανάλογα τον άνθρωπο και την προσωπικότητα είναι άλλοτε δράμα και άλλοτε κωμωδεία ανάλογα και τη φάση του σήριαλ που παίζεις.Άλλοτε τα πας καλά με τον παραγωγό οπότε ο σεναριογράφος αναγκαστικά θα σε κάνει εκείνο τον γαμάτο ήρωα που όλα και όλοι υποκλίνονται μπροστά του και άλλοτε θα βρεθεί ο πιο εξευτελιστικός τρόπος να καταστραφεί η φήμη του χαρακτήρα σου που με τόσο κόπο έχτιζες τις 2 τελευταίες σεζόν.

Σε απλά λογάκια σκεφτόμουν απόψε λίγο συνοπτικά την πορεία μου μέχρι εδώ που είμαι.Κάθε χρόνο κάνω ή τουλάχιστον τα περισσότερα χρόνια μου μέχρι τώρα έκανα μια συνεχιζόμενη αλληλουχία από γεγονότα.Την τάδε μέρα θα κάναμε αυτό,την τάδε μέρα το άλλο.Δε λέω οι προσωπικές παραδόσεις έχουν και αυτές το γούστο τους αλλά σήμερα το βράδυ νιώθω κάπως "κορεσμένη" κάνοντας κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια.Δεν υπονοώ μόνο τη διασκέδαση όπου πλέον πάμε σε ένα μαγαζί και "διασκεδάζουμε" - ότι και να σημαίνει αυτό.Νιώθω πως μεγάλωσα και ακόμα επιμένω να φέρομαι όπως παλιά με τον κρυφό πόθο πως θα σταματήσω να μεγαλώνω.Ίσως απλά και να με φοβίζει το αύριο και οι επερχόμενες ευθύνες που κοντοζυγώνουν.Δε το έχω ξεκαθαρίσει ακόμα αυτό.

Όπως και να έχει το πράμα,είμαστε ίδη στο μάιο και καλό μας καλοκαίρι απο δω και πέρα. Καλή επιτυχία σε όσους δίνουν εξετάσεις(πανελλήνιες και μη) και καλό κουράγιο στους υπόλοιπους που πρέπει να δουλέψουν σκληρά για να τα φέρουν βόλτα.